Болест, развод на родители, отсуство на родител, смрт на близок член на семејството, секојдневен стрес. Денешните семејства, особено децата, изложени се на огромен стрес кој се заканува да им го наруши и физичкото и психичкото здравје, Извесни нешта не можеме да ги контролираме. И покрај нашите напори, не можеме да спречиме неволји и секојдневен стрес, но можеме да научиме да бидеме поотпорни, така што ќе го промениме начинот на размислување за предизвиците и потешкотиите. Сакаме нашите деца да можат да се оглушат на стресот, да се носат со промените, да се соочуваат со тешки животни искуства и да имаат позитивни исходи.
Отпорноста е динамичен психолошки процес на прилагодување на новонастанати услови кој се состои од стекнување на се поголеми и пошироки компетенции за реагирање на стресот. Во значајна врска е со општите развојни процеси и односите со други значајни и специфични животни околности на личноста.
Отпорноста е важна за менталното здравје на децата. Децата и млади со поголем степен на отпорност, подобро управуваат со стресот.
Не постои едноставен одговор кој би гарантирал отпорност во секоја ситуација. Но, можеме да им помогнеме на децата да развијат способност на преиспитување на тешкотии и предизвиците, за да станат поотпорни, поспособни и позадоволни.
Како да му помогнете на детето да развие сила, да стекне вештини успешно да се носи со потешкотии и да биде подготвена на идни предизвици?
Потсетете го детето дека е во ред да побара поддршка. Разговарајте со него кој може да им ја пружи потребната поддршка, како на пример ако се случи нешто лошо, кога минуваат низ тежок период или кога им е потребен разговор за тоа како се чувствуваат. Кога детето е во неволја, валидирајте, признајте го тоа искуство и чувствата во тој момент. На пример, кажете му на детето “Забележувам дека си тажно“ и “Во ред е да се плаче“.
Користете отворени прашања во текот на разговорот со децата – Што е најдоброто што денес ти се случило?, Што денес ти беше најтешко?… Ова помага децата да ги артикулираат своите емоции и чувства и се отвораат можности за помош при развивање на вештините за соочување и решавање на проблемите.
Фалете го вашето дете за конкретни достигнувања – не ширете пофалби на кои можеби им недостасува автентичност.
Не инсистирајте детето да преземе повеќе отколку што реално може да поднесе.
Објаснете им на децата дека соочувањето со предизвиците во животот може да биде корисно – ни помага да растеме како личност и ни дава знаење и вештини што нè прават подобро подготвени да се соочиме со нов предизвик.
И, конечно, децата треба да знаат дека во нивниот живот има возрасна личност која верува во нив и ги сака безусловно.
