Секое дете е уникатно и различно, почнувајќи од темпераментноста и завршувајќи со изразување на личноста. Меѓутоа, истражувањата потврдиле дека постојат одредени особености и разлики меѓу браќата и сестрите кои произлегуваат од самиот редослед на раѓање на децата. Така, второродените деца имаат поголема веројатност да бидат побунтовни и проблематични во споредба со првородените деца. Исто така, истражувањето спроведено во Данска и во САД открило дека второродените деца се повеќе склони да преземаат ризици отколку нивните постари браќа и сестри.
Мали бунтовници
Опсежната студија опфатила над 2 милиони деца во Данска и САД и се фокусирала на тезата дека редоследот на раѓање може да влијае на дисциплинските проблеми на децата на училиште, како тоа може да влијае на малолетничката деликвенција и дали може да придонесе за криминалот кај возрасните. Авторите на истражувањето пронајшле неколку интересни модели на однесување за време на анализата на податоците:
- Многу е поверојатно второродените момчиња да бидат побунтовни и да имаат попроблематично однесување (на пример во училиште) од нивните постари браќа и сестри, додека бунтовноста на второродените девојчиња не е толку изразена.
- Нема докази дека второродените деца се помалку здрави, всушност, второродените деца се чини дека се поздрави при раѓање и имаат помали стапки на детска попреченост.
- Нема докази дека родителите вложиле помалку во образованието на нивните второродени деца.
Дефицитот на внимание како можна причина?
Но, која е причината за сето ова? За жал, според студијата, виновни се родителите. Истражувачите заклучија дека времето што родителите го поминуваат со првородените и второродените деца често се разликува и тоа може да биде основната причина за бунтовничко однесување.
Разликите во родителското внимание се смета за потенцијална причина која придонесува за разликите во деликвенцијата во редоследот на раѓање, велат авторите на студијата.
Истражувачкиот тим се надева дека нивната работа ќе поттикне понатамошна дискусија за родителското отсуство и истражување за најдобрата рамнотежа помеѓу приватниот и работниот живот за мајките, татковците и децата.
„Наодите за систематски различни мери на родителско внимание во раното детство како веројатен механизам за развој на одредени форми на однесување, исто така, повикуваат на понатамошна дискусија за родителското отсуство како долгорочна социјална придобивка“, пишуваат авторите.
Други експерти тврдат дека првородените деца го моделираат своето однесување според нивните родители, додека второродените деца имаат браќа и сестри како пример. Тие веруваат дека тоа може да придонесе за разлики во однесувањето. Сепак, поминувањето квалитетно време со децата е навистина важно, а авторите на студијата сметаат дека секој родител треба да може да поминува време со своите деца, колку што сака, без да биде попречен од финансиски или здравствени притисоци.
