Децата не го разбираат концептот на бројки, а при пресметување на времето се се сведува токму на бројки. Се почнува од нула, наместо бројот еден, часот има 60 минути, секоја минута 60 секунди, денот 24 часа… Потоа, има часовници со стрелки, растојанието помеѓу два броја на часовникот е или пет минути или цел час (во зависност дали гледате што покажува големата или малата стрелка…), а има и дигитални часовници…
Сепак, со почетокот на школувањето, повеќето деца имаат доволно знаење од нивната секојдневна средина, а тогаш и усвојување на оваа вештина станува побрзо и поспонтано.
- Во предучилишна возраст, не оптоварувајте со математика. На почетокот, детето нема да знае доволно математички поими за да разбере факти како што се: минутата има 60 секунди, часот има 60 минути. Наместо тоа, претставете им го часовникот како игра.
- Зборувајте со оние одредници што детето може да ги разбере. Најдете некоја активност што детето ја познава, која е дел од неговиот секојдневен живот и потоа разговарајте за нејзиното времетраење. “Колку време е потребно за да се изеде сладолед?“, “Колку трае твојот омилен цртан филм?“, “Колку долго спиеме?“ На овој начин вежбајте пред се увид дали нешто е краткотрајно или долготрајно.
- Направете часовник од картон со подвижни стрелки. Играјте си. Кога ќе ги ставате стрелките во одредена положба, разговарајте со детето за тоа што правите во тој период од денот. Прашајте се меѓусебно и одговарајте се додека не сфати дека секој ден нешто различно се случува, а дека често токму ритамот и динамиката на тие случувања зависат од часовникот. “Кога ќе одиш во градинка?“, “Во колку часот ручаме?“
