Ако сте родител, сигурно безброј пати сте се сретнале со детски изговори, дурење и отпор. Од класичното: „А мора ли?“ до тврдоглавото: „Не можеш да ме натераш!“, секојдневието со деца често се претвора во исцрпувачка борба околу правила. Дури и кога имате сосема разумно барање, детето може бурно да реагира и да ве доведе до работ на трпението.
Но постои начин овие постојани конфликти да престанат. Наместо натегање и докажување, можно е да изградите поздравa и посмиренa динамика во односот. Експертката за родителство, д-р Џејн Блустин, предлага проверен пристап кој им помага на родителите да постават граници, а истовремено да изградат подлабок однос со своето дете.
Научете да кажете „не“ без викање и фрустрација
Клучот за успешно поставување граници не е во строгоста, туку во начинот на кој ги пренесувате. Кога му велите „не“ на детето, направете го тоа смирено, јасно и со разбирање.
На пример, кажете:
- „Овојпат нема да купуваме слатки.“
- „Знам дека сакаш да одиш на концерт, но вечерва тоа не е можно.“
Ако можете, понудете алтернатива:
- „Наместо тоа, избери филм што ќе го гледаме заедно.“
Важно е да не ги пренесувате своите емоции врз детето. Фрази како:
- „Многу сум тажна поради твоето однесување“, можат да предизвикаат чувство на вина или збунетост. Наместо тоа, објаснете зошто постои правилото и што ќе се случи ако не се почитува. Тоа му помага на детето да ги разбере последиците и го поттикнува на одговорно однесување.
Бидете доследни кога детето го прекршува договорот
Дури и кога правилата се јасно поставени, децата понекогаш намерно ги кршат – или „забораваат“. Во такви ситуации, важно е да имате подготвен план. Според препораките на Американската академија за педијатрија, најдобро е да се користат позитивни методи на дисциплина кои го учат детето на одговорност.
На пример:
- Ако не го ставило облеката во корпата – не ја перејте наместо него.
- Ако не ја направило домашната задача – нека знае дека нема да може да користи уреди некое време.
Последиците треба да бидат логични, јасни и доследни. Не мора да се лутите или да го критикувате детето. Наместо тоа, искажете сочувство: „Знам дека сега си лут, но ќе се обидеме повторно утре.“ На овој начин, детето учи дека грешките не се крај на светот – и дека секогаш има нова шанса.
Поврзете се со детето и негувајте го односот
Ефикасното родителство не се темели ниту на строгост, ниту на попуштање. Најдобри резултати се постигнуваат кога родителот наоѓа рамнотежа – поставува граници, но и негува блискост и взаемно почитување.
Родител што му е поддршка на детето, а не противник, полесно воспоставува соработка. Децата природно помалку пружаат отпор кога чувствуваат дека се видени и разбрани. Понекогаш е поважно да ја видите пошироката слика, отколку да инсистирате на ситница – како средена соба. Долгорочно, однос полн со доверба вреди повеќе од моментална победа во расправија.
Дозволете му на детето да го искаже своето мислење, но охрабрете го да го стори тоа со почит. Така ќе развие сопствен вредносен систем и морален компас кој ќе го води и во зрелоста.
