Развојот на ефективни комуникациски вештини е клучен дел од родителството, но многумина сметаат дека да ги натераат децата да ги слушаат е речиси невозможно. Ако сте неодлучни во комуникацијата, отворате врата за недоразбирања и фрустрации од двете страни. Среќа е што решението не е во викањето, туку во паметен пристап.
Кога ефективно комуницирате, полесно ги задоволувате вашите родителски потреби, се оснажувате себеси и подлабоко се поврзувате со детето. Ефективната комуникација исто така покажува големо почитување кон соговорникот, во овој случај кон вашето дете.
Барајте го тоа што го сакате
Иако изгледа очигледно, во практика е покомплицирано. Родителите често велат „Не прави тоа“ или „Престани“, но таквите изјави, иако директни, не им даваат доволно информации на децата што точно треба да направат. Наместо да поттикнат посакувано однесување, може да предизвикаат спротивен ефект.
Обидете се да ги замените забраните со учтиви и јасни упатства. На пример, наместо „Не допирај ништо“, кажете: „Држи ги рацете во џебови додека чекаме на ред.“ Наместо „Не оди таму“, објаснете: „Остани во ходникот, сестра ти сака приватност во бањата.“
Избегнувајте нејасен јазик
Децата не го разбираат сарказмот и двозначните реченици – им е потребен конкретен и јасен јазик. Ако не побарате точно она што го сакате, создавате фрустрација и кај себе и кај детето. Речењето „Оди надвор и направи нешто“ е премногу општо. Појасна упатство би било: „Оди да се играш надвор. Можеш да возиш велосипед, да се лулаш или да црташ со креда. Избери што сакаш.“
Исто важи и за ветувања како „за момент“ или „потоа“, кои на децата ништо не им значат. Дадете им конкретен временски рок: наместо „Ќе се играм со тебе за момент“, кажете „Кога ќе го средам ова алиште, ќе ти прочитам книга.“
Користете „јас“ наместо „ти“
Лесно е да паднете во замката на обвинителните „ти“ реченици. Проблемот е што таквиот пристап им го одзема на децата шансата да ја преземат одговорноста за своите постапки. Преку „јас“ изјави, децата почнуваат да сфаќаат како нивните дела влијаат на другите.
На пример, наместо „Толку си досаден“, кажете: „Не сакам сега да се играм затоа што не се чувствувам добро.“ Изјавата „Баш си неуреден“ станува: „Морам да ги собереш овие коцки, бидејќи стапнав на една и многу ме заболи.“
Оставете комуникацијата да биде двонасочна
Дури и во најрана возраст, децата можат и треба да бидат дел од дијалогот. Разговорот со децата, а не само обраќањето кон нив, им овозможува да го ценат својот глас и мислење. Кога им дозволувате двонасочна комуникација, децата се чувствуваат посигурно и градат самодоверба. Ова им помага да научат да се залагаат за себе на игралиште, пријателства, а еден ден и на работното место.
Бидете љубезни
Без разлика колку сте исцрпени или фрустрирани, љубезните зборови не чинат ништо, а постигнуваат многу. Тие покажуваат благодарност, љубов и создаваат чувство на сигурност. Истражувањата покажале дека децата кои се чувствуваат ценети подобро напредуваат, донесуваат подобри одлуки и имаат повеќе самодоверба.
Доволна е секунда да кажете: „Ти благодарам, навистина ми помогна.“ Или: „Ми се допадна како убаво се играше со братот.“ На тој начин моделирате важно однесување и ја зајакнувате вашата врска.
Родителите кои ги применуваат овие техники не само што градат посилна врска со своите деца, туку им даруваат вештини кои се клучни за успехот во иднина. Децата кои растат во здрава комуникација стануваат возрасни луѓе кои знаат правилно да се залагаат за себе. Никогаш не е доцна да ги научите овие вештини, затоа бидете упорни и не се откажувајте ако понекогаш погрешите. Вашиот однос со детето вреди за труд.
