Родителите се едни од најважните луѓе во обликувањето на карактерот на децата, а нивното однесување ќе влијае на однесувањето на нивните деца во иднина. Кога станува збор за родителските стилови, разликуваме авторитативен, попустлив и неангажиран стил, од кои секој има различно влијание врз децата и нивниот долгорочен развој.
Авторитативни родители
Авторитативните родители поставуваат јасни граници и им даваат приоритет на строгите правила за да воспостават чувство на контрола. Тие често се многу строги во својот пристап и очекуваат децата да слушаат сè што ќе им се каже. Со родителите кои воспитуваат во авторитативен стил, постои голема шанса да користат одредени методи на казнување за кршење на границите или правилата.
Кога се во прашање децата на авторитативни родители, некои студии тврдат дека децата на овие родители се емотивно постабилни, поотпорни и независни, додека некои покажуваат дека адолесцентите може да имаат поголеми шанси да развијат анксиозност и депресија поради стравот од казна.
Попустливи родители
Родителите кои се многу внимателни и топли и не поставуваат многу правила и граници се сметаат за попустливи родители. Таквите родители повеќе се фокусираат на градење пријателски однос со своите деца отколку на строго родителство. Се верува дека децата на попустливите родители често се покреативни поради нивната независна природа, но постои и шанса да бидат помалку благодарни и постојано нешто да бараат во односите отколку децата на авторитативни родители.
Невклучени или неангажирани родители
Овој стил на родителство се поврзува со ограничена родителска улога. Овие родители избегнуваат да поминуваат премногу време за да разговараат со своите деца или да поставуваат граници. Исто така, тие не сакаат да бидат премногу вклучени во секојдневните настани од животот на нивните деца. Децата на таквите родители често се чувствуваат запоставени и погрешно разбрани и како нивните родители да не се грижат премногу за нив, нивните проблеми и достигнувања.
Децата на неангажирани родители, поради начинот на кој биле воспитани, може да имаат помалку развиени емоционални и социјални вештини, како и да имаат проблеми со приврзаноста и врзувањето со другите. Исто така, се верува дека децата кои пораснале со неинволвирани родители многу потешко им веруваат на другите околу нив.
