Караници во изолација: 4 стратегии за одржување на мир меѓу децата

Со оглед дека сите сме во ист простор 24/7, сосема е логично, и во одредена мера и оправдано, децата да бараат дополнително внимание правејќи конфликти меѓусебе. Издвоиве четири одлични стратегии како долгорочно да одржите мир во семејството.

Доколку вашиот дом се претвори во борбено поле откако сте дома, верувајте не сте сами. Милиони родители се борат со ваква ситуација во семејството.

Самиот факт што децата делат ист простор 24/7, дека им недостасуваат другарите и многу активности на кои навикнале, но и здодевноста која ја чувствуваат, целосно е оправдано ваквото однесување. Најизненадени сте што и оние најмирните деца почнуваат да создаваат проблеми?

Но, ајде малку подобро да погледнеме под површината. Иако сме заедно со децата во домот цел ден, едноставно, делењето на просторот не мора да значи и вистинска емотивна блискост. Замислете го своето дете како резервоар за внимание, кој е потребно секојдневно да се дополнува, а најдобар начин е тоа да се направи да низ квалитетно поминато заедничко време. Доколку немаат доволно внимание, децата многу лесно ќе се обидат на свој начин да дојдат до него, што вклучува солзи, викање, пречење, но и расправија со братот или сестрата. Во моментот кога ќе му обрнеме внимание само затоа што детето тоа од вас го барало на погрешен начин, сосесам е сигурно дека ваквото однесување ќе се повтори.

Од друга страна, треба да разбереме дека караницата може да ги претставува и детските емотивни и физички потреби со кои не умее да се избори, па тогаш расправиите претставуваат плач за помош на детето.

За среќа, постојат многу начини како на децата да им пружиме внимание и да ги научиме како подобро да се однесуваат.

Караницата може да ги претставува и детските емотивни и физички потреби со кои не умее да се избори, па тогаш расправиите претставуваат плач за помош на детето.

ОВА СЕ ЧЕТИРИ ПРОВЕРЕНИ СТРАТЕГИИ

  • Секојдневно градење на подобро однесување

Барем еднаш дневно, и два пати ако сте во можност, поминете 10-15 минути сами со едно дете и правете што тоа сака. Пронајдете начин на детето да му пружите неограничено внимание во тој период. Подоцна, тоа нема да има потреба да го бара, карајќи се со братот или сестрата. Во домот ќе добиете мир.

  • Социјална дистанца со браќата и сестрите

Психологијата секогаш истакнува дека никогаш не можеме да контролираме друго лице, туку исклучиво само себе. Без разлика дали живеете во куѓа или во стан, и без разлика дали имате помали деца или тинејџери, може да направите одвоени простори, како б се одмориле едни од други. Следете го планот:

Забележете ги тешките периоди. Дали децата повеќе се расправаат наутро штом се разбудат, навечер или пак после јадење додека вие сте во кујна? Обидете се да најдете образец, па потрудете се да ги дистаницрате во тие моменти.

Направете простор во дневниот план. Ако правите план за училишните активности, време на прошетка или вашата работа, одредете и еден период кога децата, секој во својот простор, ќе има време за себе.

Поголема меѓусебна дистанца. Ако децата делат соба, секое мора да има некој свој дел, како кревет каде може да се сокрие. Интересно е во тој момент да направите ѕид од перници и секој да ужива во својот дел.

  • Креирајте квалитетно заедничко време

Со оглед дека децата имаат потреба за внимание од родителите, еднакво им е потребна и блискост со братот или сестрата. Многу често караниците започнуваат и тогаш кога едното дете недоволно љубов од другиот. Ова може да се спречи со организирање на нивните заеднички самостојни активности. Во периодот кога се расположено, направете нивно време и простор за јакнење на меѓусебната врска.

Барем еднаш дневно, и два пати ако сте во можност, поминете 10-15 минути сами со едно дете и правете што тоа сака.
  • Решавање на караницата во моментот

Колку и да е тешко, најдобро е раодителите да стојат настрана, освен ако не дојде до навистина сериозни проблеми. Ако ја решаваме секоја нивна расправија, децата нема да научат сами да решаваат конфликти. Ако навистина мора да се вмешате, тоа може да се направи и без долевање масло на оганот.

Ускокнете со “уаууу“. Наместо да ги напаѓате кој прв почнал и да ги слушате сите детали, можеби реченицата “Уаууу, ми се чини дека имате проблемче, како можам да ви помогнам“, ќе биде многу подобра. Ова ќе ја стави работата на прав пат и ќе ја смири ситуацијата, бидејќи никого не обвинувате.

Смирете се и решете го проблемот. Децата нека предложат идеи, а вие помогнете им да пронајдат решение кое им одговара. Ако тие немаат идеја, предложете им ја вие. Важно е да има компромис.