Го запишувате детето на спорт, гледате како му оди одлично, се радувате што конечно сте нашле нешто што го исполнува и во што ужива. Се надевате дека поради тоа нема брзо да се откаже… а потоа детето ви кажува дека сака да се откаже.
За родителите може да биде тешко да знаат кога е вистинско време да дозволат детето да се повлече, а кога да го охрабрат да остане и да се труди. Клучот е да го слушате детето и да разберете што навистина сака, објаснува детскиот психолог Ванеса Лапоинт. Еве неколку совети како да пристапите:
- Испитајте се себеси – зошто ви е толку важно?
Кога детето кажува дека сака да се откаже од часовите по пијано или спортот, прво запрашајте се себеси зошто тоа ви создава силна реакција. Понекогаш се работи за тоа дека родителот проектира сопствени неостварени соништа на детето или сака да му овозможи нешто што самиот никогаш не го имал.
Правилната намера треба да биде – да му овозможите на детето забавна и нова активност, а не да го исполнувате својот сон.
- Прашајте го детето што се случува
Можеби детето само имало лош ден. Во таков случај, објаснете му дека не се откажуваме поради еден лош ден и тоа може да стане мала лекција за упорност.
Разговарајте што му се допаѓа и што не му се допаѓа на активноста. Понекогаш проблемот е едноставен: активности на крајот од долг училишен ден, глад пред тренинг, премногу ригорозен тренер… Мал детал како сендвич пред тренинг може да ја реши ситуацијата.
- Следете го однесувањето и поплаките
Помалите деца потешко ги изразуваат емоциите, па следете други знаци. Можеби не им се допаѓа кога тренерот вика, или се срамат пред групата. Размислете за разговор со тренерот или можност да вклучите пријател за поддршка.
- Земете го предвид темпераментот на детето
Децата различно реагираат на непријатност и предизвици. Еден „нарцис“ е издржлив и отпорен, додека „орхидејата“ е чувствителна. Ниту едниот ниту другиот не се „погрешни“ – едноставно имаат различни потреби.
- Пронајдете компромис
„Откажување“ и „издржување“ не се единствени опции.
- Ако е досадно, може да направи пауза или намалување на активноста.
- Ако се чувствува неудобно пред другите, можеби може да вежба дома.
- Разговарајте за тоа што значи да се преземе обврска – можеби ќе оди на тренинзи само како набљудувач, со време ќе се вклучи повторно.
Клучно е да го слушате детето, да го разберете и заедно да најдете решение што ја почитува неговата емоционална состојба и личен ритам, а притоа го учи на одговорност и упорност.
