Првата колонизација на бактерии во усната шуплина на бебето се случува при поминувањето на плодот низ вагината на мајката. Тогаш, во устата на бебето, како и во носот, слузокожата на очите и кожата се населуваат корисни бактерии меѓу кои предничи млечниот бацил.
За него е познато дека е главна состојка на пробиотиците кои денес на широко се употребуваат.
Оваа бактериска флора служи да ги разлага остатоците од млеко во усната шуплина, но и да се бори против штетните бактерии, штитејќи ја слузокожата. Воедно, го подига и имунитетот на бебето.
Мајката би требало да ги има санирани сите заби во устата, бидејќи кариесот е визоко заразно заболување кое се пренесува преку плунка – и од заб на заб, и од човек на човек.
Научно е докажано дека околу 80% од бактериската флора во устата на бебето потекнува од мајката, и од нејзината уста.
Во периодот на доенче, а пред никнување на забите, потребно е понекогаш со газа да му ги пребришете непцата на бебето, доколку има наслаги од млеко. Тоа се прави кога бебето е гладно, за да не поврати. Наслагите од млеко се јавуваат дури и на првиот заб, и тој заб мора да се мие редовно, како да се присутни сите 20, а не само тој еден.
За почеток доволна е влажна четкичка за заби и со нежни движења лесно се елиминираат наслагите.
На 10 месеци може да се воведе паста за заби без флуор, пожелно е да биде со пријатен и познат вкус на овошје кое бебето веќе го јаде. На паста со флуор се преминува кога детето ќе научи свесно да ја испликува пената, бидејќи флуорот ги јакне забите, но не треба да се голта.
Детските стоматолози велат дека доколку навиката за чистење на забите не се устали пред првиот роденден, секое терање на детето на орална хигиена подоцна, ќе биде мачно и задолжително со плачење.
