Да се биде пред екраните е наше секојдневие и, како што слушаме од многу родители, извор на повеќето конфликти или несогласувања во многу семејства. Имено, родителите, сакајќи нивните деца што помалку да бидат изложени на екрани, секојдневно се караат со нив, поставувајќи различни правила и ограничувања и следејќи дали се забавуваат. Сепак, додека се на работа и не можат со сигурност да знаат што прават нивните деца, многу деца поголемиот дел од времето го поминуваат изложени на разни содржини на екраните.
А, некогаш не беше така. Освен што немаше гаџети, самата телевизија се гледаше во одредено време. Цртаните пред Дневник ги приковуваа децата на каучите само 15-тина минути, бидејќи немаше друг избор. Крајот на цртаните значеше и подготвување и легнување, додека денес децата често остануваат будни многу подолго отколку што е соодветно за нивната возраст и потреба за одмор. Но, наместо носталгично да се присетуваме на минатите времиња и да ги споредуваме со денешницата и да им ја „набиваме на нос“ познатата изјава „во мое време не беше така…“ на децата, да се обидеме да ги разбереме и да дојдеме до квалитетни и заеднички решенија кои добро ќе им дојдат на децата, но и ќе ја подобрат состојбата во семејството. За почеток, треба да знаете што велат експертите за тоа колку време децата треба да поминат пред екраните.
Според многумина, децата под три години воопшто не треба да гледаат телевизија или каква било слична содржина. Причината за тоа е брзата промена на сликите, што е премногу за чувствителниот детски мозок, а студиите покажале дека децата до три години кои гледаат многу цртани имаат послаб речник и се помалку социјално напредни. Сцената на дете до три години како гледа цртан филм на мобилен телефон во кафуле за родителите на мир да пијат кафе е една од најчесто видените. И тоа не е нужно сцена за осуда, но секако е аларм за тревога и промена доколку постојано се повторува.
Понатаму, децата над три години треба да бидат со цртани филмови најмногу 30 минути дневно, со задолжителни денови во неделата кога екраните не треба ни да се вклучуваат. За учениците е доволен максимум еден час дневно, а по 10. година, на децата може да им се дозволи да гледаат содржини што ги интересираат 90 минути дневно. Кога детето ќе наполни приближно 13 години, треба да може сам да одлучи колку време дневно ќе го гледа својот омилен филм или серија, но во овој случај треба да се постават јасни правила во форма на неделен лимит кој не смее да се надмине. Секако, исклучително важна е и содржината што ја консумираат децата, па родителите треба да бидат многу внимателни и апсолутно вклучени во тој сегмент од времето поминато пред екраните.
