Времето кое детето треба да го поминува надвор во игра зависи од неколку фактори: возраста на детето, колку е физички активно додека е надвор (движењето подолго го одржува телото топло), дали при ниските температури дува студен ветер и која е точната температура на воздухот.
На децата дневно им се потребни најмалку 60 минути физичка активност, која може да биде поделена и во неколку пократки интервали. Многу родители избегнуваат да ги пуштаат децата надвор кога температурата ќе падне под нулата, од страв од настинки и несоодветни временски услови за игра. Сепак, престојот на свеж воздух во зима всушност е многу корисен за зајакнување на имунолошкиот систем и градење отпорност на организмот.
Но, времето кое детето треба да го поминува надвор зависи од повеќе фактори: возраста, нивото на активност, ветерот и температурата. Во Канада, каде што зимите се исклучително студени и сурови, педијатрите советуваат дека е безбедно децата да играат на отворено до температура од минус 26 степени Целзиусови, но не и под таа граница.
Препорачаното време за игра на таква температура е најмногу еден час. Исто така, се советува бебињата да не се изнесуваат на таков студ, како и многу малите деца кои сè уште не можат вербално да кажат дека им е студено или дека не се чувствуваат добро.
Многу е важно, нагласуваат стручњаците, децата постојано да се набљудуваат и да се внимава на знаците на хипотермија. Хипотермија настанува кога телесната температура на детето паѓа под влијание на ниската надворешна температура. Најчесто се јавува во екстремни ситуации – кога детето долго време престојува надвор на многу ниски температури и е несоодветно облечено.
Кај нас зимите не се толку студени, па лекарите велат дека оптималната температура за престој надвор е помеѓу 2 и минус 1 степен. На пониски температури, детето треба повремено, на секои 20 до 30 минути, да влегува внатре за да се стопли. На температура од минус 6 степени Целзиусови се смета дека постои „црвена зона“, односно температура на која не се препорачува детето да игра на отворено поради сериозен ризик од хипотермија.
Кои се знаците на хипотермија?
Како што веќе споменавме, телесната температура на детето опаѓа, се јавува црвенило на лицето или на некои непокриени делови од телото, на пример силно црвенило на рацете. Освен што може да биде многу црвена, кожата кај дете со хипотермија може да биде и многу бледа. Се појавува нагло опаѓање на енергијата, неспретност, треперење, дезориентација и нејасен говор.
Може да дојде и до појава на измрзнатини. Тие се јавуваат при екстремен студ, кога ткивото веднаш под кожата почнува да замрзнува. Се јавува чувство како кожата да гори, пред да онемее – нешто на што бебињата и малите деца не можат да ве предупредат.
Доколку забележите измрзнатини, детето треба веднаш да се внесе на топло, да се загрее и рацете да му се потопат во топла, но не жешка вода. Препорачливо е да му се даде и нешто топло за пиење, а бебињата, доколку е можно, најдобро е да се подојат.
Ако состојбата не се подобри по неколку минути и детето и понатаму изгледа „малаксало“, најдобро е да се контактира лекар.
