И покрај вашите инстинкти, да му зборувате на детето дека може сè може да биде контрапродуктивно. Психотерапевтката Џоана Норт објаснува дека ова е позитивен, но многу општ израз. Со ова се согласува и психологот Ема Кени.
„Кога на детето ќе му се каже дека може сè, родителите ќе се чувствуваат подобро бидејќи ќе се чувствуваат како да создаваат можности во животот на своето дете, а не ограничувања“, објасни Кени.
Родителите би можеле да ја употребат оваа фраза затоа што искрено веруваат дека нивните деца се чуда. Со таа изјава доаѓа и таков начин на размислување. Кени укажува на теоријата за самоефикасност развиена од канадско-американскиот психолог Алберт Бандура, а која сугерира дека луѓето кои мислат дека можат да направат нешто имаат поголема веројатност да се вклучат во некоја активност и да продолжат да се обидуваат.
„Поставувањето цели и амбициите се клучни работи и теми кои родителите треба да се обидат да ги создадат во животите на своите деца. Сакате да бидете сигурни дека вие како родител ги гледате квалитетите што ги има вашето дете“, додава Кени.
- Внимателно бирајте ги зборовите
Да се каже на детето дека може да направи се е нејасно, смета Норт. „Ако не сме внимателни, на некој начин тоа би можело да биде прилично омаловажувачко“, истакнува таа.
Се е во рамнотежа, напоменува Кени. „Сакате да создадете реално очекување и предвидување на светот, без тие да се чувствуваат ограничено. Реалноста е дека познавањето на сопствените граници, до одреден степен, не значи ублажување на соништата. Се работи за помош да се фокусирате на областите и елементите кои позитивно влијае на вашиот живот“.
- Како да го инспирирате детето?
Кога Норт работи со родители, таа им предлага да се повлечат и да забележат што сакаат да прават нивните деца. Запрашајте се дали вашите деца се навистина добри во физичките активности или талентирани за музика. Воочете ги нивните преференции и мотивации и што ги прави среќни.
Норт советува да им помогнеме на децата да сфатат дека можеме нешто да научиме и ако не успееме во сè.
„Децата понекогаш се заробени во нивниот безбеден мал свет. За да се вклучат во нешто различно, мораме да ги научиме да преземаат мали чекори. Ова би можело да ги охрабри да направат нешто толку мало како што е пробување храна што претходно не сакале да ја пробаат “, истакнува Норт.
Да му се вели на детето дека може да направи сè, може да влијае на идејата дека на децата им требаат граници, објаснува Норт. Важно е да се најде рамнотежа помеѓу тоа да им дозволите слободно да играат или создаваат, а сепак да имате некои ограничувања. Границите што ќе ги поставите ќе му помогнат на вашето дете да сфати дека обично не е можно да се успее во сè веднаш.
- Образовен ефект
Образовните системи кои промовираат академско размислување и користат тестови за мерење на напредокот не се соодветни за сите деца, вели Кени. „Кога ќе почне со образование, детето се мери како успех или неуспех. Ако имате дете кое е просечно или потпросечно, секогаш ќе се чувствува како да не е доволно добро“, истакнува таа.
Како резултат на тоа, некои родители се загрижени за своите деца затоа што се чувствуваат како шансите да им се ограничени и може да се обидат да ги разуверат. Сепак, наместо да го изразувате вашето незадоволство од училишниот систем, поттикнете го вашето дете да размислува за сопствените квалитети.
„Реалниот оптимизам може да им помогне на децата. Ги учите децата да целат многу високо, но и ги учите на реални очекувања од светот околу нив“, заклучува таа.
