Кога ќе станете родители, успивањето на бебето често го замислувате како волшебен момент – нежно лулање, тивка приспивна песна и мирен сон. Но, реалноста знае да биде многу поинаква. Некои бебиња тешко заспиваат, а ноќите стануваат бескрајни. Во потрага по решение, дел од родителите се свртуваат кон методи кои предизвикуваат силни емоции и поделени мислења – една од нив е методата на исплачување.
Што претставува методата „Cry It Out“?
Оваа техника ја осмислил во 1980 година д-р Марк Вајзблут, автор на книгата „Healthy Sleep Habits, Happy Child“. Неговиот став е дека преку оваа метода, бебето учи само да се смирува и постепено да ги елиминира навиките како успивање во раце или на гради.
Суштината е едноставна, но тешка за многу родители – бебето се става во креветче, и освен ако не е гладно, жедно или нема потреба од пресоблекување, родителите не треба да интервенираат дури и ако плаче.
Разлики меѓу Вајзблут и Фербер
Оваа метода се разликува од познатата Ферберова метода, иако и двете се форми на „исплачување“.
-
Вајзблут препорачува целосно воздржување од влегување во собата.
-
Фербер, пак, советува родителите да прават кратки проверки на детето на одредени временски интервали, кои постепено се продолжуваат секоја вечер.
Кога и како да се започне?
Според д-р Вајзблут, методата може да се примени по шестиот месец, но секогаш по консултација со педијатар. Препорачува детето да се спушти во креветче порано навечер, да се поминат неколку тивки минути со него, а потоа да се напушти собата. Колку и да е тешко, родителите не треба да се враќаат дури ни ако бебето плаче – идејата е тоа постепено да научи само да заспива.
Не е за секого
Иако некои родители тврдат дека оваа метода им помогнала, таа не е погодна за секое дете, ниту за секое семејство. Ако знаете дека ќе го проверувате бебето на секои неколку минути, можеби е подобро да пробате со поблага техника. Најважно е да се најде пристап што ќе му одговара и на бебето – и на вас.
