Помалите деца често сфаќаат дека сарказамот е злобен, па за него треба да се разговара и во училиште
Истражувачите со години бараат одговори на конкретни прашања како што се: Зошто децата имаат потешкотии при откривањето на сарказамот и кои когнитивни механизми и социјални искуства се неопходни за децата да го разберат сарказамот?
Главниот заклучок е дека децата почнуваат да препознаваат сарказам веќе на шест години, но дека хумористичната намера во него не ја препознаваат до десетгодишна возраст.
Така, децата од градинка речиси речиси и не сфаќаат сарказам, во раното основно училиште почнуваат да разбираат, но не толку по значење, туку по интонација.
Ако се земе пример со саркастично СЕКАКО што сте им го кажале на децата (едното е во градинка, другото е трето одделение, а третото е тинејџер) на нивното прашање: Дали сакате да јадете кактус?
Детето од градинка ќе сфати дека навистина сакате кактус, третоодделенецот ќе разбере сарказам но од интонација, а тинејџерот веќе од конструкцијата ќе сфати дека станува збор за сарказам.
Исто е и со примерот кога децата нешто ќе извалкаат или ќе направат нешто трапаво и слично. Кога ќе кажете „Добра работа“, тинејџерот ќе разбере дека тоа е сарказам затоа што ќе биде свесен за пошироката слика, средното дете ќе разбере но само поради интонацијата, додека најмалото дете ќе се гордее со вашата пофалба.
“Помладите деца често сфаќаат дека сарказмот е злонамерен“, велат експертите, додавајќи дека истражувањето може да биде благодет за наставниците бидејќи помага да се расветли почетокот на задевањето што може да се претвори во насилство во подоцнежните фази од развојот на детето.
“Здравите дискусии во одделенијата за сарказамот можат да бидат корисни за децата“, заклучуваат експертите.
