Често се води дебата за тоа во кои години е најдобро за една жена да роди дете. Унгарските научници го кажаа своето мислење по спроведената студија. Имено, студијата на повеќе од 31.000 раѓања покажала дека децата на жените кои родиле на возраст од 23 до 32 години имаат најмал ризик од вродени аномалии.
Тинејџерките и жените во раните дваесетти години почесто раѓале деца со дефекти на централниот нервен систем, кои влијаат на развојот на мозокот и ‘рбетот, додека бременостите на жените во зрели години најчесто се поврзуваат со деформитети на главата, вратот, очите и ушите.
Научниците од Универзитетот Семелвајс во Унгарија ги анализирале податоците за 31.128 бремености со потврдени нехромозомски дефекти, забележани во официјалната унгарска база на податоци помеѓу 1980 и 2009 година. Тие ги споредиле тие податоци со повеќе од 2,8 милиони раѓања во земјата во истиот 30-годишен период.
Севкупно, ризикот од вродени мани се зголемил за околу една петтина кај жените помлади од 22 години во споредба со оние во идеалниот опсег на возраст од 23 до 32 години. Исто така, ризикот од вродени мани кај жените постари од 32 години бил за 15 отсто поголем.
Наодите се однесуваат на нехромозомски и негенетски вродени дефекти на кои не влијаат гените на мајката. Негенетските, нехромозомски причини за вродени мани вклучуваат консумирање алкохол и тутун за време на бременоста, присуство на одредени медицински состојби и употреба на одредени лекови за време на бременоста.
„Можеме само да претпоставиме зошто нехромозомските аномалии при раѓањето имаат поголема веројатност да се развијат кај одредени возрасни групи. За младите мајки, тоа главно може да бидат фактори на животниот стил како што се пушењето, употребата на дрога или алкохол, како и фактот дека тие често не се подготвени за бременост. Кај мајките во поодмината возраст, акумулацијата на влијанија како што се изложеност на хемикалии и загадување на воздухот, пропаѓање на механизмите за поправка на ДНК, стареење на јајце клетките и ендометриумот може исто така да играат значајна улога“, изјави д-р Богларка Пето, доцент на Универзитетот Семелвајс и автор на студијата. Извештајот е објавен во BJOG: International Journal of Obstetrics & Gynaecology.
