
Првите чекори на детето се еден од оние моменти што родителите ги паметат цел живот. Тоа е момент што не симболизира само крај на лазењето, туку и почеток на нов период на самостојност, откривање и уште повеќе авантури.
Но, кога точно треба детето да почне да оди? За некои тоа се случува веќе на осум месеци, додека други чекаат и до втората година. Иако разликите меѓу децата можат да предизвикаат загриженост кај родителите, ново научно истражување донесува важно и смирувачко откритие: времето на првите чекори во голема мера го одредуваат гените.
Научниците од Универзитетот во Сари и Есекс анализирале генетски податоци од повеќе од 70.000 бебиња и идентификувале 11 генетски маркери кои влијаат на тоа кога детето ќе направи својот прв самостоен чекор. Нивното истражување е објавено во престижното списание Nature Human Behaviour.
Професорката Анджелика Роналд, една од водечките во истражувањето, објасни: „Повеќето бебиња почнуваат да одат помеѓу осум и 24 месеци, што е многу широк временски опсег. Тој момент носи голема симболика и за детето и за родителите. Тоа е знак дека детето влегува во нова фаза од животот“, вели Роналд.
Особено вредна порака од истражувањето е дека родителите не треба да паничат ако нивното дете „касни“ со одењето, бидејќи во многу случаи тоа не е знак на проблем, туку природна варијација предизвикана од генетската комбинација.

Д-р Ана Гуи, која исто така учествувала во истражувањето, истакна: „До сега всушност не ја разбиравме причината зошто некои деца почнуваат порано, а други подоцна да одат. Родителите често мислат дека нешто направиле погрешно. Оваа студија покажува дека генетиката игра значајна улога.“
Интересно е што гените што влијаат на одењето делумно се исти оние што влијаат на развојот на мозокот. Истражувачите откриле врска помеѓу подоцнежното одење (но сè уште во нормалниот опсег) и одредени генетски карактеристики поврзани со повисоко образование. Исто така, некои генетски карактеристики поврзани со подоцнежното одење покажуваат помала веројатност за развој на АДХД.
Секако, ако родителите се загрижени за развојот на своето дете, секогаш е најдобро да побараат мислење од педијатар. Но оваа студија носи важна порака: секое дете има свој ритам, и тоа е сосема во ред.

















