Роџер Федерер израснал играјќи фудбал, ракомет, бадминтон и кошарка. Аби Вамбах го припишува својот фудбалски успех, барем делумно, на времето што го поминала играјќи кошарка. Речиси сите членови на американскиот фудбалски тим се занимавале најмалку со четиринаесет различни спортови – и ниту еден од нив не бил фудбал – и сите верувале дека другите спортови ги подобруваат наместо да ги попречуваат нивните успешни фудбалски кариери.
Таквиот пристап има научна смисла. Според Дејвид Епштајн, експерт во областа, оние кои се занимаваат со различни спортови и во слободното време се изложени на неструктурирана игра, учат, се развиваат и стекнуваат низа вештини.
„Во овој процес децата не само што откриваат во што се навистина добри, туку и што навистина сакаат. Потоа се посветуваат на тоа и се стремат кон извонредност“, објаснува тој.
Истата премиса важи и за успехот во кариерата, не само во спортот.
„Едно истражување покажало дека оние кои специјализирале во почетокот на нивните кариери заработувале повеќе, но оние кои специјализирале подоцна ја компензираат предноста со наоѓање работни места кои подобро одговараат на нивните вештини и личности“, тврди Епштајн.
Заклучокот е дека децата треба да се охрабруваат да пробуваат повеќе активности и да не се принудуваат веднаш да го најдат својот конечен пат.
“Не треба да се грижите дури и ако детето не го најде својот пат кога ќе порасне. Студијата на 2,7 милиони стартапи покажа дека просечната возраст на основачите на најуспешните технолошки стартапи е 45 години. Испадна и дека 50-годишен основач на стартап има речиси три пати поголеми шанси да основа успешен стартап отколку 25-годишен основач, а 60-годишен основач е речиси двојно поголем врвните 0,1 отсто од компаниите“, појаснува Епштајн.
