Родителството не е лесно, а советот на еден педијатар за воспитување посреќни деца кои растат во успешни возрасни е изненадувачки едноставен. Родителството не е млеко и мед. Има лавини од совети за воспитување деца, кои понекогаш повеќе не нервираат отколку што се корисни, но со ова тоа не е случај. Д-р Рон Вилијамс, педијатар ја открива неочекуваната тајна за воспитување на среќни деца кои подоцна прераснуваат во успешни возрасни луѓе.
Д-р Вилијамс, татко на пет деца, се потпира и на неговото клиничко и лично искуство, како и на децениското истражување, за да објасни зошто сите родители треба да ја применат оваа работа за да го подобрат животот на своите деца. Се работи за домашна работи! „Родителите секогаш бараат брзи и едноставни начини да го олеснат родителството, а помагањето на вашето дете низ дома може да биде совршено место за почеток“, вели д-р Вилијамс. „Идејата е дека кога децата се вклучени во задничките одговорности, тие сфаќаат дека придонесуваат за поголем екосистем, а од тоа произлегува вистинско чувство на самопочит“, објаснува тој.
Како резултат на тоа, децата стануваат поподготвени и поспособни да им помагаат на другите. „Децата од кои се очекува да помогнат во домот, природно почнуваат да ги воочуваат потребите на луѓето околу нив и стануваат помалку егоцентрични“, додава тој. Децата не се раѓаат со емпатија и може да биде потребно време за да се развие. Во меѓувреме, тие се гледаат себеси како центар на универзумот, вели Вилијамс, а доказ за тоа се ужасните фази низ кои поминуваме со нив. Повеќето мали деца не скокаат за да ги исчистат своите играчки, но оваа себична, тврдоглава фаза е нормален дел од раниот детски развој.
Д-р Вилијамс дури воспоставил врска помеѓу когнитивниот развој на децата, сфаќањето дека луѓето имаат различни потреби и домашните обврски. Домашните обврски можат да помогнат да се развие ова знаење рано и да се зајакне со текот на времето, забележува Вилијамс, додавајќи: „Предноста на задолженијата е што детето ќе разбере дека тој не е центарот на светот околу кој се врти се“.
Покрај тоа што го подобруваат развојот на емпатијата, домашните обврски влеваат и подобра работна етика и стануваат „предмет на размислување“, објаснува Вилијамс. „Очигледно, подобрата работна етика ќе промовира успех во училиштето и кариерата“, вели Вилијамс. Помагањето низ куќата, исто така, ги учи децата на одговорност и тимска работа, кои можат да ги применат во училницата, на теренот или во канцеларијата.
Влијанието на домашната работа врз развојот на децата се проучува со децении – а врската помеѓу домашната работа, среќата и успехот не е нова. Всушност, тоа го покажаа наодите од 85-годишното истражување на Универзитетот Харвард. Студијата покажала дека луѓето кои работеле повеќе работни места на помлада возраст често имаат повеќе професионален успех и среќа подоцна во животот. Студијата на Харвард е најдолгата лонгитудинална студија во историјата, вели д-р Роберт Валдингер, професор по психијатрија на Медицинскиот факултет Харвард и директор на студијата. Истражувачите следеле група мажи од доцните 1930-ти – една третина дипломирани на Харвард и две третини млади од Бостон – за да разберат кои психосоцијални аспекти од детството можат да го предвидат здравјето и благосостојбата во доцниот живот. „Она што тие го видоа е дека овие деца останаа надвор од проблеми и останаа на вистинскиот пат“, вели Валдингер, додавајќи дека во нивните проценки, истражувачите ги разгледувале домашните работи.
