Идејата за нежно родителство звучи идилично: останете смирени, бидете трпеливи, почитувајте ги чувствата на вашето дете и понудете избор наместо наредби. За многу родители, тоа е добредојдена пауза од суровата дисциплина и викањето. Но, она што звучи совршено во теорија, на страниците на книгите и блоговите за родители, честопати се судира со хаосот, бучавата и непредвидливоста на реалниот семеен живот.
Како и секоја друга филозофија на родителство, ниту нежното родителство не е универзално решение. Има свои ограничувања и понекогаш едноставно не ги дава очекуваните резултати. Ова не значи дека е лош пристап, но треба да се применува промислено, флексибилно и прилагодено на секое дете и ситуација.
Експерти за родителство споделуваат потенцијални причини зошто нежното родителство не е секогаш успешно.
- Кога нежноста станува слабост
Се обидувате да бидете полни со разбирање, но вашето дете може да го протолкува вашиот нежен тон како зелено светло за поместување на границите. Иако ова не важи за сите деца, за некои, правилата можат да станат опасно заматени. Ова не значи дека треба да се прибегнете кон викање, но клучен е цврстиот став.
Дете кое постојано преговара или му е дадена премногу слобода ќе има тешкотии да научи да прави разлика помеѓу прифатливо и неприфатливо однесување. Во некои случаи, децата ќе ги тестираат границите уште потешко со тоа што ќе ги прекршат, во суштина барајќи јасни граници.
- Суровата реалност надвор од семејниот дом
Нежното родителство создава безбедна и грижлива средина, но прашањето е дали ги подготвува децата за предизвиците на реалниот свет. Училиштето, идните работни места и разните социјални ситуации нема секогаш да бидат толку толерантни или разбирливи за нивните чувства.
Ако детето не научило да се справува со конкретни повратни информации, дисциплина или неправда, може да има тешкотии да се прилагоди на притисоците во животот. Еден ден, детето ќе се соочи со отфрлање, неуспех, рокови и критики. Ако е навикнато искличиво на “благост“, реалниот свет може да му изгледа посуров отколку што е. Целта е да се подготви детето за живот, а не да се држи под стаклено ѕвоно.
- Границите се основа на безбедноста
Разговорот за чувствата е корисен, но понекогаш не може да замени едноставно и јасно „не“. Децата се чувствуваат најбезбедно и напредуваат најдобро кога знаат каде се нивните граници. Кога родителот се соочува со честите напади на бес или деструктивно однесување на детето, може да биде тешко да се држи до пристап кој не дава непосредни резултати.
Лесно може да се јави чувство дека ништо не функционира, дури и ако трудот долгорочно ќе се исплати. Без јасни граници децата продолжуваат со тестирање, што на крајот доведува до фрустрација на двете страни.
- Емоционална исцрпеност за родителите
Нежното родителство поставува високи барања од родителите. Да се биде смирен и сталожен 24/7 е едноставно исцрпувачки. Ако сте спиеле само неколку часа, а вашето дете има испади на бес затоа што сте ја скршиле банана на половина, во ред е длабоко да вдишете, па дури и да го подигнете гласот.
Родителите кои се под стрес, лишени од сон и жонглирајќи со работните и домашните обврски, може да имаат тешкотии да го одржат нивото на емоционална енергија што го бара овој пристап. Со текот на времето, ова може да доведе до чувство на вина, исцрпеност, па дури и огорченост. На крајот на краиштата, родителите се само луѓе.
- Секое дете е приказна за себе
На некои деца едноставно им е потребна повеќе структура. Дете со силен карактер или брз темперамент веројатно нема да реагира добро на нежни преговори. Нежните потсетници нема да им значат многу. Поверојатно е дека ќе им треба поцврст тон или директни последици за да разберат зошто правилата се важни.
Кога нежното родителство исклучува каква било форма на дисциплина, тоа може да стане неефикасно за децата кои се природно поотпорни или понепослушни. На таквите деца им се потребни појасни правила и поконкретни последици.
- Губење на родителскиот авторитет
Ако постојано се обидувате да бидете емоционално рамноправни со вашето дете, тоа може да заборави кој е возрасниот во приказната – родителот. Потоа, нежниот пристап лесно може да се претвори во попустливост, а децата не учат да преземат одговорност за своите постапки.
Вистински нежното родителство не значи отсуство на дисциплина, туку поставување граници со почит. Ако се игнорира оваа клучна разлика, резултатите можат да бидат сосема спротивни од она што е посакувано. Децата се чувствуваат најбезбедно кога знаат дека некој е „задолжен“. Без ова, тие на крајот можат да развијат чувство дека имаат право на сè и дека правилата не важат. Авторитетот и почитта се градат врз јасни граници, а не само врз нежност.
