
Развивањето отпорност кај децата е една од најважните задачи на родителството. Децата кои учат да се справуваат со предизвиците и тешките емоции имаат поголеми шанси да пораснат во самоуверени, прилагодливи и среќни луѓе. Затоа психологот, Џејми Блох истакнува едноставен, но многу ефикасен начин родителите да им помогнат на своите деца да развијат отпорност.
„Кога вашето дете е преплавено со емоции, вашето присуство е поважно од какво било решение што го нудите. На децата не треба веднаш да им го решите проблемот – тие треба да чувствуваат и вие треба да бидете тука за нив, дозволувајќи им да бидат слушнати и емоционално поддржани“, објаснува Блох. Таа, исто така, забележува дека одредени фрази можат да придонесат децата да се чувствуваат емоционално поддржани.
На пример, за да им дадеме до знаење на децата дека се слушнати, можеме да кажеме: „Тоа беше навистина фрустрирачко, нели?“ Понатаму, за да им покажеме дека ние сме нивна емоционална поддршка, можеме да кажеме: „Јас сум тука со тебе кога си вознемирен/а.“
Конечно, за да му покажете на вашето дете дека го поддржувате во наоѓањето решенија, можете да кажете нешто како: „Ајде да размислиме што би можеле да пробаме следниот пат“.
„Овој процес, одново и одново, помага во обликувањето на мозокот за отпорност“, вели Блох. Таа додава дека претераното реагирање може дополнително да го зголеми нивниот стрес, но недоволното реагирање може да има и негативни последици.
„Затоа, седнете со нив додека минуваат низ големи чувства, именувајте што чувствуваат, останете смирени и само бидете тука за нив. Во овие моменти на заедничко поврзување, вашето дете учи: „Можам да се справам со тешки работи… и не сум сам“. Не секоја емоција е проблем што треба да се реши. Она што навистина им е потребно сте вие - смирени, присутни и поврзани“, забележува едукаторката.
Таа вели дека токму овие моменти, особено најтешките, го обликуваат внатрешниот глас на детето.
„Бидејќи отпорноста се гради вака: не преку тишина или присилна независност, туку преку безбедна врска и нежна споделена регулација“, заклучува Блох.