Психолозите сметаат дека ограничувањето на детето му овозможува чувство на сигурност и заштитеност. Меѓутоа, одредени ограничувања може да влијаат токму спротивно: да предизвикаат чувство на несигурност и да го успорат развојот на детето.
Ова се некои работи кои никогаш не смеете да му ги ограничите на детето:
Поставување прашања – Детето расте и учи за светот поставувајќи многу прашања. На родителите понекогаш тешко им е да пронајдат одговори на сите прашања, особено кога се изморени. Но, квалитетното време кое го поминувате со своите деца им помага во развојот и создава цврста поврзаност меѓу вас и децата.
Плачење – Децата чувствуваат многу повеќе од возрасните. Не им забранувајте да плачат и не го посрамотувајте заради солзите. Помогнете му и најдете заеднички начин да се справи со работите заради кои плаче.
Дозволете му да каже НЕ – Ако му забраните да каже НЕ, всушност ги кршите границите на детето. Наместо тоа, обидете се да пронајдете компромис или објаснете му дека понекогаш мора да направи нешто што не сака.
Бучава – не им ја расипувајте забавата на децата. Нека пее и скока. Впрочем, ова е единствениот период од животот кога може да се одесува како што сака.
Страв – Малите деца може да се плашат од лекар или чуден човек, и тоа е во ред. Немојте да ги срамите ако се плашат. Објаснете му дека сте до него и нема причина за страв.
Тајни – Колку што се повозрасни децата, толку повеќе им треба приватност. Треба да знаете што се случува во нивниот живот, но внимавајте да не им ја загрозите приватноста. Вашата доверба им е непроценлива. Не го ризикувајте тоа со читање во нивниот дневник или профил на социјалните мрежи.
Лутење или љубомора – детето има право на негативни чувства. Запаметете дека нивната волја се уште не е силна и тешко се контролира. Не смеат да помислат дека треба да ги искажуваат само позитивните чувства.
Право на грешки – Никој не сака грешки, а уште полошо е кога детето ќе направи грешка. Никогаш нема да се обиде да проба нешто ново ако се плаши дека ќе згреши.
