Родителството не е едноставно. Има многу совети за тоа како да се одгледуваат среќни деца, кои во повеќето случаи се сосема бескорисни, но не и советот на педијатарот Џонатан Вилијамс.
Д-р Вилијамс објави видео на ТикТок во кое ја сподели „неочекуваната тајна“ за одгледување среќни деца кои растат во успешни возрасни. Притоа, како татко на пет деца, тој се потпирал на личното искуство, но и на децениските истражувања.
„Родителите секогаш бараат брзи и едноставни начини да им помогнат на своите деца да бидат добри и среќни, а идеално е да се започне со вклучување во домашните обврски. Кога децата се чувствуваат вклучени во заедничките обврски, сфаќаат дека придонесуваат за поголем екосистем и од тоа произлегува вистинско чувство на сопствени вредности“, објаснува тој.
Како резултат на тоа, децата се помалку егоцентрични и поспособни да им помагаат на другите. Имено, децата не се раѓаат со емпатија и тоа е особина која треба да се развива.
„Како што се развиваат когнитивните способности на детето, тоа почнува да разбира дека луѓето имаат различни мисли, искуства и потреби. Домашните работи може да помогне рано да се стимулира оваа свест и да се направи посилна со текот на времето“, додава лекарот.
Според д-р Вилијамс, покрај градењето емпатија, домашните обврски помагаат да се всади подобра работна етика и негуваат напреден начин на размислување.
„Очигледно, подобрата работна етика ќе се претвори во успех во училиштето и кариерата. Домаќинството, исто така, ги учи децата на одговорност и тимска работа, кои можат да ги применат во училницата, теренот или канцеларијата. Плус, домашните обврски можат да ги зајакнат семејните врски. Тоа е нешто што е потполно бесплатно и ќе има очигледни долгорочни придобивки за детето“, нагласува Вилијамс.
Што покажуваат истражувањата?
Влијанието на домашната работа врз развојот на децата се проучува со децении. Едно истражување на Харвард покажало дека луѓето кои се занимаваат со повеќе домашни работи на помлада возраст често биле професионално поуспешни и посреќни подоцна во животот.
