Речиси секој ужива во слатките работи, а особено децата, но за да се спречат нездрави прехранбени навики кои се формираат во детството, треба да се избегнува преголемо консумирање на шеќер и храна без хранливи вредности.
Децата помали од две години воопшто не би смееле да јадат храна со додадени шеќери, препорачува д-р Улрих Фигелер, член на Здужението на педијатри на Германија.
Додадени шеќери се оние кои природно не се наоѓаат во храната и пијалаците. Тоа значи дека парче јаболко е подобар меѓуоброк за децата отколку чоколадна бисквита.
“Истражувањата покажуваат дека навиките од раното детство во голема мера влијаат на изборот на храна подоцна во животот“, тврди д-р Фигелер.
Вкусовите што децата ги развиваат, тешко е подоцна да се променат. Доколку во раното детство се запознаат со различни вкусови, поголема е веројатноста подоцна во животот да засакаат кисела и горчлива храна.
“Изборот на храна има големо влијание на здравјето на човекот во текот на животот. Ако внесувате повеќе шеќери, поголема е веројатноста да развиете обезност, да имате дијабатес, кардиоваскуларни заболувања, висок крвен притисок, рак и кариес“, вели д-р Фигелер.
Одговорот на прашањето која количина на додаден шеќер од здравствена перспектива е прифатливо да им се дава на децата е, до четири големи лажици, односно 16 грама за двегодишни и тригодишни деца, односно најмногу пет големи лажици (20 грама) за деца од четири до шест години.
Шеќерите природно се наоѓаат во овошјето, зеленчукот и млекото. Додадените шеќери се наоѓаат во преработената храна, бисквитите, колачите, слатките, чоколадото, јогуртите со вкус, засладените житарки, како и во овошните и газирани сокови.
На родителите им се препорачува да ја проверат количината на шеќер на декларациите на производите.
Шеќерите се појавуваат под различни имиња: гликозен-фруктозен сируп, сируп од пченка со висока фруктоза, фруктоза, декстроза, сахароза, гликоза, малтоза, левулоза, мед, сокови од овошје, пченкарен сируп, јаворов сируп, сируп од агаве и меласа.
