Секое семејство се соочува со предизвици во воспитувањето на децата, а еден од најчестите проблеми со кои се соочуваат родителите е однесување на децата кои сакаат постојано внимание. Иако ова однесување може да изгледа нормално во одредени фази на развој, кога станува постојано, може да укажува на разгаленост и потреба од постојано внимание.
Разгалените деца често користат одредени стратегии за да го привлечат вниманието на нивните родители, а нивното однесување може да биде фрустрирачко, како за родителите, така и за другите членови на семејството. Експертите за детски развој предупредуваат на неколку вообичаени однесувања кои често ги придружуваат децата кои бараат премногу внимание.
Постојано барање на внимание
Едно од најчестите однесувања на разгалените деца е постојаното барање на внимание. Таквите деца често доаѓаат кај родителите со мали барања, но нивната цел е јасна – секогаш им треба некој што ќе ги гледа, ќе ги слушне и ќе одговори на нивните потреби. Ова може да се манифестира преку повторување прашања, непотребно прекинување на разговори или дури и барање физичко присуство од родителите дури и кога тие извршуваат други задачи.
„Драма“ кога не го добиваат тоа што го сакаат
Разгалените деца често реагираат на одбивање или несогласувања со нивните родители со прекумерни емоционални испади, како што се плачење, викање, па дури и „драма“. Овој тип на однесување е начин децата да се обидат да предизвикаат реакција од нивните родители, без разлика дали тоа е анксиозност, лутина или обид да се смири детето. Честата драма и бесот може да биде знак дека детето не научило како да прифати „не“ и се потпира на овие емоционални реакции за да ги постигне своите цели.
Користење на манипулација за постигнување цели
Овие деца често користат манипулативни тактики за да ги постигнат своите цели, а на родителите може да им се чини дека нивните деца постојано се обидуваат да ја свртат ситуацијата според нивните желби или во нивна корист. Манипулацијата може да вклучува обиди да се поттикне чувство на вина („Ако ме сакаш, тогаш ќе ми дозволиш да го направам тоа“) или користење на други членови на семејството, како што се постарите браќа и сестри, за да го добијат она што го сакаат.
Непочитување на границите и правилата
Разгалените деца често ги игнорираат родителските граници и правила бидејќи веруваат дека овие барања се флексибилни или можат да се префрлат според нивните желби. На пример, ако детето знае дека може да го одложи извршувањето на задачата или да бара посебни привилегии секогаш кога ќе ги изрази своите желби, тоа може да доведе до игнорирање на поставените правила.
Зависност од родителите за забава и социјална интеракција
Разгалените деца често немаат свои начини на забава или социјална интеракција, туку очекуваат нивните родители постојано да им ги обезбедуваат овие активности. Ако родителот не е достапен, на детето може да му стане здодевно или да е фрустрирано затоа што не научило како да се забавува или како да се справи со досадата.
