Родителите често го сакаат најдоброто за своите деца, сакаат да ги поттикнат да се развиваат, да стекнуваат нови знаења, да спортуваат и да го остварат својот потенцијал. Меѓутоа, во овој напор лесно е да се премине границата и да се заборави колку на децата им е потребен одмор, слободно време и сопствено темпо.
Психолозите предупредуваат дека децата ретко признаваат дека се под стрес, најчесто се повлекуваат и молчат додека не стигнат до точка на пукање. Ова се знаците на кои треба да внимавате за да го заштитите нивното ментално здравје.
- Избегнуваат обврски
Ако детето почне често да се жали на болки во стомакот за да избегне тренинг или ја заборава опремата за тренирање, можно е да избегнува активност што повеќе не му одговара. Запрашајте се зошто детето оди на таа активност? Ако одговорот е „затоа што тоа го сака родителот“, време е за искрен разговор, објаснува психологот Лиза Дамур.
- Тешко се опоравуваат
Децата кои се постојано уморни, раздразливи или расеани можеби не спијат доволно или немаат време за одмор. Секое дете има различен ритам, некои се опоравуваат со спорт, на други им треба тишина и време за себе после училиште. „Кога нивото на стрес е високо, резервите почнуваат да се празнат, енергијата, спиењето и способноста за концентрирање се губат“, објаснува психологот Микеле Борба.
- Не се емоционално вклучени
Ако детето редовно ги завршува задачите, но не покажува ентузијазам или желба да напредува, можно е да изгубило интерес. Ова не значи дека треба веднаш да се откажете, но дефинитивно треба да разговарате за тоа дали тоа сè уште сака да биде дел од таа активност. „Ако се навистина заинтересирани за нешто, ќе бидат поупорни, ќе учат побрзо и ќе покажат потреба да напредуваат“, советува Борба.
- Вие повеќе се грижите отколку тие
Ако родителот повеќе се грижи за оценките и резултатите од самото дете, тоа е јасен знак за нерамнотежа. Преголемиот притисок може да доведе до губење на самодовербата, особено ако не се препознаат силните страни на детето.
- Недостаток на уживање
Ако одењето на спорт, музичко училиште или некоја воннаставна активност станува стресна, можеби е време заедно да размислите дали таа активност треба да се паузира или да се замени со нешто во кое детето навистина ужива? „Тие не мора да ја сакаат секоја минута од училиште или воннаставни активности, но генерално, важно е да чувствуваат напредок и гордост во она што го прават“, истакнува Дамур.
