Поп ѕвездата Бритни Спирс вели дека бременоста е тешка поради перинаталната депресија: Што е тоа и кои се симптомите?

За разлика од постпородилната депресија, која се однесува на депресија по раѓање на детето, перинаталната депресија се јавува за време на бременоста. Вообичаени симптоми вклучуваат: губење на интерес и енергија, депресивно расположение, флуктуации во режимот на спиење или исхрана, намалена способност за размислување или концентрација, чувство на безвредност, повторливи мисли за самоубиство

„Беше тешко затоа што се борев со перинатална депресија. Беше ужасно...“, раскажа пејачката за минатата бременост

Бритни Спирс е бремена – и искрена за своето претходно искуство со бременоста.

Поп-пејачката (40) во понеделникот објави дека го чека своето трето дете. Нејзиниот партнер Сем Асгари се посомневал дека е бремена откако таа му се пожалила на неодамнешните промени во телесната тежина, па откако направила тест за бременост добила позитивен резултат. Во подолг текст во кој ја сподели добрата вест со целиот свет, Бритни зборува и за проблемите со менталното здравје во претходната бременост.

„Беше тешко затоа што се борев со перинатална депресија. Беше ужасно. Жените тогаш не зборуваа за тоа затоа што луѓето се загрижуваат кога жената се жали, а во себе носи дете. Денеска жените отворено зборуваат за тоа. Фала му на Бога што не мора да ја држиме болката во себе“, напиша таа.

Според Работната група за превентивни услуги на САД, перинаталната депресија е една од најчестите компликации на бременоста, која влијае на една од седум жени.

Лекувањето на перинаталната депресија е од клучно значење за здравјето и на мајката и на детето. Извештајот од 2019 година објавен во Journal of the American Medical Association (JAMA) покажало дека тоа може да резултира со предвремено раѓање и мала родилна тежина. Покрај тоа, децата на мајки кои имале перинатална депресија покажале повеќе проблеми во однесувањето, послабо когнитивно функционирање и зголемен ризик од развој на психијатриски нарушувања

Што е перинатална депресија?

За разлика од постпородилната депресија, која се однесува на депресија по раѓање на детето, перинаталната депресија се јавува за време на бременоста. Вообичаени симптоми вклучуваат:

  • губење на интерес и енергија,
  • депресивно расположение,
  • флуктуации во режимот на спиење или исхрана,
  • намалена способност за размислување или концентрација,
  • чувство на безвредност,
  • повторливи мисли за самоубиство.

Експертите објаснуваат дека оваа состојба не треба да се поистоветува со бејби блуз. И обете се однесуваат на нарушувања на расположението кои можат да се манифестираат како плачење, раздразливост, замор и анксиозност, но перинаталната депресија трае повеќе од две недели, додека бејби блуз обично исчезнува во рок од десет дена од раѓањето.

„Покрај вообичаените симптоми на депресивни нарушувања, како што се безнадежност или социјална изолација, жените кои доживуваат симптоми на депресија за време на перинаталниот период честопати доживуваат огромна вина и срам поради тоа што се чувствуваат така“, објаснува Карен Клајман, авторка на неколку книги за постпородилна депресија и анксиозност.

„Жените треба да се охрабрат да побараат помош ако нивото на анксиозност е превисоко или ако им пречи во нивната способност за функционирање“, предупреди Клајман.

Дали може да се спречи перинаталната депресија?

Лекувањето на перинаталната депресија е од клучно значење за здравјето и на мајката и на детето. Извештајот од 2019 година објавен во Journal of the American Medical Association (JAMA) покажало дека тоа може да резултира со предвремено раѓање и мала родилна тежина. Покрај тоа, децата на мајки кои имале перинатална депресија покажале повеќе проблеми во однесувањето, послабо когнитивно функционирање и зголемен ризик од развој на психијатриски нарушувања.

  • Вообичаени методи за спречување на перинатална депресија вклучуваат физичка активност, лекови, образование и јога. Сепак, извештајот на JAMA покажа дека советувањето било најефективно, намалувајќи го ризикот за 39 проценти

Когнитивно бихејвиоралната терапија и интерперсоналната терапија се особено фаворизирани. Когнитивната бихејвиорална терапија се занимава со шаблоните на мислите и однесувањето на поединецот, додека интерперсоналната терапија се фокусира на односите и постапките на една личност со другите.

„Дајте им до знаење на другите што ве загрижува, што можеби ви треба, за да можат да помогнат“, вели Клајман. „Се покажа дека силен систем за поддршка значително го менува начинот на кој жените закрепнуваат доколку развијат симптоми на депресија и анксиозност.“

Здравствените работници треба да ги упатуваат ризичните жени на советување, но бидејќи не постои стандардна алатка за проверка дали жената има перинатална депресија, „посложено е да се изврши проценка на ризикот“ и точно да се утврди дали жената е изложена на ризик, напиша психијатарот Марлен П. Фримен од Медицинскиот факултет на Харвард во списанието JAMA.