Родителите на „мали пребирливци“ добро знаат колку е тешко. Би дале сè само детето да внесе нешто во уста, додека со неверување гледаат други деца како јадат сè – од пита со сирење до кисели боровинки и супа од домати.
Стручњаците велат: пребирливоста не е фаза, туку карактерна особина
„Што не е во ред со моето дете?“ – прашање што многу родители си го поставуваат, обвинувајќи се себеси и размислувајќи каде можеби згрешиле. Но, најновите истражувања укажуваат дека пребирливоста во исхраната не е само „период“ – туку трајна особина на личноста.
Децата што одбиваат нова храна, често одбиваат и месо, зеленчук, па дури и оброци каде овие состојки се „камуфлирани“. Тие јадат само неколку омилени намирници и се многу чувствителни на текстурата на храната, што може да доведе до недоволно разновидна исхрана.
Пребирливоста може да трае со години
Истражувањата покажуваат дека децата кои биле пребирливи на 4 години, ја задржуваат истата навика и до 9-годишна возраст. Покрај тоа, овие деца често имаат „потежок карактер“, се почувствителни, попроменливи во расположението и потешко се адаптираат.
Се смета дека дури и нивната пребирливост може да биде начин да изразат потреба за независност.
Можно е зад тоа да стои сензорен поремет
Некои деца одбиваат храна поради сензорни нарушувања. Ако детето има пречувствителен слух, слаба моторна координација и не поднесува различни видови допир – можно е сензорната преработка да е причината за пребирливото однесување.
Едно од четири деца ќе биде пребирливо – што може да направите?
- Започнете со малку: Дури и една мала лажичка нова храна е голем чекор.
- Вклучете ги во подготовка на храната: Кога се вклучени, децата полесно прифаќаат нови вкусови.
- Извлечете максимум од тоа што сакаат да го јадат: Направете го тоа хранливо и балансирано.
- Бидете добар пример: Децата ве имитираат – јадете разновидно и со задоволство.
