Писмото, наречено „10 бебешки заповеди“, постои со години. Иако авторот на убавото писмо не е познат, тоа се споделува и чита одново и одново, со добра причина. Писмото дава единствена перспектива на новороденчето и ги потсетува родителите дека првите недели ќе бидат напорни, тешки и неблагодарни, но дека со текот на времето ќе станат полесни и поубави.
“Драги мамо и тато“, започнува писмото, „ве молам зачувајте го ова писмо за да можете да го читате повторно и повторно кога работите не одат толку лесно и се чувствувате исцрпени“. Во писмото понатаму се споменува дека не треба да имаме преголеми очекувања од своите новородени бебиња, но и од нас самите. “Подарете си себеси и мене шест недели како роденденски подарок, шест недели за јас да пораснам, да се развивам, да станам позрело и стабилно и предвидливо – шест недели за вас да се одморите и опуштите и да му дозволите на вашето тело да се врати во нормала“.
Тие први недели и навистина се тешки. Дури и кога родителите имаат бебе кое многу спие и ретко плаче, новата улога на родители бара прилагодување кое заслужува дигање на споменик. А кога родителите имаат бебе кое повеќе бара, тие први недели навистина можат да бидат исцрпувачки. “Ве молам, простете ми ако плачам многу. Јас не сум некој тиранин испратен да ви го загорчи животот. Ве молам, одвојте време да дознаете кој сум јас, како се разликувам од вас и колку многу можам да ви понудам“.
Писмото ги потсетува родителите дека грешки секогаш ќе постојат, дека не постојат “совршени родители“ и “совршени бебиња“. “Ве молам, запомнете дека јас сум издржливо и жилаво и дека можам да ги издржам многуте природни грешки што ќе ги направите. Се додека ги правите со љубов, не можам да бидам повредено“.
Последниот дел од писмото се однесува на една работа што треба да ја запомнат сите родители, без разлика колку деца имаат или колку години имаат нивните деца, а тоа е да се грижат за себе, својата исхрана, да одмораат и вежбаат за да имаат трпение и енергија кога се со своите деца.
И на крајот, писмото не потсетува дека “се ќе помине“ и дека не смееме да бидеме “заглавени“ во моментот. Постојат фази и однесувања низ кои поминуваат децата, без разлика на возраста, кои изгледаат како вечно да ќе траат. “Имајте го на ум ‘најважното нешто’. Ќе бидам вакво многу краток временски период, иако сега може да ви изгледа како засекогаш. Уживајте во мене, бидејќи никогаш повеќе нема да бидам вака мало!“.
