Проф. д-р Воислав Перишиќ, познат детски гастроентеролог, својата кариера ја посветил на работа со деца кои имаат гастроентеролошки проблеми. Тој е редовен професор на Катедрата за педијатрија на Медицинскиот факултет во Белград, а во емисијата „Утро“ на „Прва“ зборува за доењето, важноста на мајчиното млеко и причините за намалена лактација кај мајките.
Мајката мора да се опушти, да се одмора и физички и психички, бидејќи стресот на мајката е главниот фактор што придонесува млекото да се намалува
„Причините поради кои мајките немаат млеко секогаш се од психолошка природа. Но, ние мора да ја разбереме мајката што дои. Доењето е света должност на секоја мајка. Тоа е инкарнација на онаа убавина на живеењето покрај мајка. Сепак, мора да ја разбереме мајката која вели: „Имам се помалку млеко, моето бебе не е задоволно“, вели д-р Перишиќ.
На прашањето за тоа кои хормони влијаат на лактацијата, професорот одговара дека станува збор за два хормона кои секоја жена ги лачи, а тоа се пролактин и окситоцин.
„Внимавајте, тоа е еден многу интересен процес. Бебето е на градите, спремно да цица. Невралниот сигнал со таа информација оди во хипофизата и мозокот почнува да ги лачи тие два хормони кои влијаат на млечната жлезда. Големината на градите нема никакво влијание на производството на млеко. Тоа секоја мајка може да го прави“, тврди д-р Перишиќ.
Во мајчиното млеко има нешто што не постои во ниту една млечна формула, а тоа е антителото што инаку се наоѓа во крвта, секреторниот IgA. Перфектно ги штити слузокожата и дишните патишта. Покрај тоа, во еден милилитар мајчино млеко има сто пати повеќе леукоцити отколку што има во крвта – дури милион. А кога тие ќе влезат во дигестивниот систем на детето, исклучително успешно го бранат. Во таа смисла, тоа е моќно биолошко средство за одбрана на дигестивниот систем
Но, како што објаснува, проблем е стресот. „На моите ученици им зборувам вака – кога мајката ќе дојде дома, таа мора да биде добра мајка, да го дои бебето, бебето да напредува. Мора да биде и добра сопруга и добра снаа, мора да прима гости. И сега, одеднаш, таа мајка има толку многу обврски и не знае на која прво да одговори. Мора прво да одговори на најважното барање – млеко за бебето. Мајката мора да се опушти, да се одмора и физички и психички, бидејќи стресот на мајката е главниот фактор што придонесува млекото да се намалува“, тврди професорот Перишиќ.
Тој вели и дека влијанието на психата врз доењето најдобро може да се види по тоа што постојат случаи кога мајката која не го родила, туку го посвоила бебето почнала да дои. Затоа што производството на млеко е поврзано исклучиво со пораката што се испраќа до хипофизата, кога бебето ќе се стави на градите, а не со процесот на раѓање.
„Иако тоа ретко се случува, може да се случи“, вели професорот.
Тој додава дека кога некоја мајка ќе му се пожали дека го губи млекото, тој прво разговара со таткото.
„Тогаш го повикувам на страна и убаво му велам: ти прави се во домот, преземи се на себе, за да може мајката да се опушти, да биде со бебето и да дои.“
Мајката доилка е закон, вели професорот.
Големината на градите нема никакво влијание на производството на млеко. Секоја мајка може да дои
„Во мајчиното млеко има нешто што не постои во ниту една млечна формула, а тоа е антителото што инаку се наоѓа во крвта, секреторниот IgA. Перфектно ги штити слузокожата и дишните патишта. Покрај тоа, во еден милилитар мајчино млеко има сто пати повеќе леукоцити отколку што има во крвта – дури милион. А кога тие ќе влезат во дигестивниот систем на детето, исклучително успешно го бранат. Во таа смисла, тоа е моќно биолошко средство за одбрана на дигестивниот систем“, тврди професорот Перишиќ, а пренесува „Зелена учионица“.
