На сложениот пат на јазичниот развој во текот на првите четири години кај децата, темпото на овој развој варира многу. Новото истражување предводено од психологот Елика Бергелсон од Универзитетот Харвард, во кое било опфатено 1.001 дете на возраст под четири години, довело до неочекувани наоди. Спротивно на очекувањата, Бергелсон и тимот биле изненадени кога не пронашле врска помеѓу зачестеноста на детската вокализација и факторите како што се полот, социоекономскиот статус или изложеноста на повеќе јазици.
Бергелсон открила дека најзборлести биле оние деца кои биле повеќе изложени на разговор со возрасните, заедно со возраста и клиничките фактори како што се предвременото раѓање или дислексијата. Резултатите од студијата ја оспорија превладувачката претпоставка која побавниот јазичен развој кај децата го припишува на социоекономските разлики.
„Поспориот јазичен развој често им се припишува на родителите од пониските социоекономски средини…“, истакнуваат Бергелсон и нејзините колеги. Сепак, студијата не открила значајна корелација помеѓу социоекономскиот статус и говорот на детето во своите главни анализи и последователните повторени анализи.
Студијата опфатила 12 земји, 43 јазици и користела диктафони за носење кај децата на возраст од два месеца до четири години. Повеќе од 40.000 часа снимки биле анализирани со помош на алгоритам за машинско учење.
Бергелсон открила дека најзборлести биле оние деца кои биле повеќе изложени на разговор со возрасните, заедно со возраста и клиничките фактори како што се предвременото раѓање или дислексијата. Резултатите од студијата ја оспорија превладувачката претпоставка која побавниот јазичен развој кај децата го припишува на социоекономските разлики
На крајот, тимот не најде убедлива поврзаност помеѓу тоа колку вокализации направило детето во текот на денот и неговиот пол или социоекономски статус (определено од степенот на образование на мајката).
Истражувањето покажало дека децата помлади од четири години продуцираат приближно 66 вокализации повеќе на час со секоја година од развојот. Тоа е очекувано, бидејќи возраста е тесно поврзана со когнитивниот развој, но имало уште еден фактор кој исто така покажал изненадувачки силен ефект: децата кои слушале како возрасните повеќе зборуваат, имале тенденција и самите да зборуваат повеќе.
Во просек, на секои 100 возрасни вокализации што детето ги слушнало во рок од еден час, продуцирало уште 27 вокализации. Овој ефект на „говор на возрасните“ се зголемувал за 16 вокализации со секоја година од развојот на детето.
Овој исход бил значаен бидејќи децата со ненормативен јазичен развој, како што е дислексијата, продуцирале 20 вокализации помалку на час во споредба со нивните врсници, со годишен јаз што се зголемувал за приближно 8 вокализации на час.
Меѓутоа, студијата се фокусирала само на дневните вокализации, оставајќи неистражени нијанси во јазичната софистицираност на која влијаат социоекономските или родовите фактори.
Децата кои се израснати во домаќинства со повисоки социоекономски услови, на пример, би можеле да имаат родители кои им читаат повеќе, што веројатно ќе го засили нивниот вокабулар или граматички развој.
Бергелсон признава дека нејзината неодамнешна студија зазела „грубо зрнест“ пристап што може да пропушти некои поситни детали, но ја нагласува неговата комплементарна улога во разбирањето на развојот на говорот на децата.
Истражувањето е објавено во магазинот PNAS, пренесува „Science Alert“.
