Првите недели по раѓањето на детето често личат на слетување на непозната планета, а вашиот водич е мало човечко суштество кое целосно зависи од вас. Можеби сте сонувале за бескрајно галење и менување пелени, но не сте го очекувале исцрпувачкиот физички опоравок, емоционалните бури или логистичкиот хаос што одеднаш го зафаќа вашиот дом.
Ако се прашувате дали сето ова е нормално – одговорот е да. Бабините се период на голем физички опоравок и прилагодување на сосема нова животна улога, додека прегледите кај педијатар, одлуките за исхрана и посетите од роднини се натрупуваат врз вашите основни потреби за сон, храна и поддршка.
Но важно е да знаете дека не мора сè да совладате одеднаш. Со мали, но свесни одлуки можете да го заштитите својот опоравок, менталното здравје и односите. Ви пренесуваме неколку вистини за постпородилниот период кои многу родители би сакале да ги слушнале порано, заедно со конкретни совети што можете да ги примените уште денес. Верувајте им на своите инстинкти и сметајте го овој текст како пријателски водич без осуда.
Опоравувањето има подеми и падови
Еден ден може да се чувствувате одлично, а веќе следниот сè да ве боли. Крварењето може да престане, па повторно да се појави. Опоравувањето по царски рез, конците или чувствителноста на карлицата може да ве изненадат при секое одење, кашлање или смеење. Сето тоа е дел од вообичаениот опоравок кој заслужува целосно внимание и грижа.
Обидете се една недела да водите едноставен дневник за болка и активности. Забележувајте што сте правеле, како сте се чувствувале и што ви помогнало. Користете ги овие белешки за да го планирате денот во енергетски „блокови“, а не по часови. Кога разговарате со лекарот, кажете: „Болката се засилува во овие ситуации, а пробав ова. Што треба да сменам и што е нормално во оваа фаза?“ Запомнете, не доцните никаде. Вие се опоравувате.
Емоциите се како временска прогноза – променливи
Солзите што се појавуваат ненадејно и без јасна причина можат да бидат збунувачки. Хормоните драстично се менуваат, а недостатокот на сон го засилува секое чувство. Промените на расположението во неделите по породувањето се чести, но важно е навреме да се разговара со лекар ако симптоми како депресија, анксиозност или наметливи мисли почнат да го попречуваат секојдневието.
Понекогаш е тешко да се направи разлика меѓу минлива постпородилна тага („baby blues“) и состојба што бара стручна помош. Обидете се секоја вечер да го опишете расположението со само три збора и да ги испратите на личност од доверба. Ако се чувствувате лошо, вознемирено или имате наметливи мисли подолго од две недели, јавете се кај вашиот гинеколог или матичен лекар и кажете: „Ми е потребна поддршка поврзана со постпородилното расположение. Кои се моите опции?“ Помошта ја заслужувате веднаш, а не дури кога ќе дојдете до крајните граници.
Хранењето е вештина што се учи
Без разлика дали доите, измолзувате, комбинирате или ја храните бебето со формула – вие и вашето бебе учите заедно. Проблемите со положбата, количината на млеко, одбивањето шише или распоредот на измолзување можат да бидат фрустрирачки, но запомнете дека тие не зборуваат ништо за вашата вредност како мајка.
Наместо долгорочни планови, фокусирајте се на следните 24 часа. Прашајте се: „Што ќе ги направи следните 24 часа помирни?“ Можеби тоа е вежбање хранење со шише, разговор со советник за доење, дополнително измолзување или привремено преминување на формула за сите малку да се одморат. Целта е едноставна: сито бебе и одморен родител.
Спиењето е тимска работа
Новороденчињата спијат во кратки интервали, додека на возрасните им е потребен континуиран сон. Клучно е да заштитите барем еден подолг блок сон за лицето кое најмногу се грижи за бебето ноќе. Одберете го вашето „сидро за спиење“ од 3 до 4 часа и организирајте ја ноќта околу него.
Ако имате партнер или помош, нека тој преземе едно хранење и заспивање додека вие спиете во друга соба со чепчиња за уши. Ако сте сами, подгответе сè што ви треба покрај креветот за да го намалите ноќното станување и испланирајте барем една кратка пауза во текот на денот кога ќе го игнорирате алиштата за перење и ќе го исклучите мобилниот телефон. Тоа не е мрзеливост, туку грижа за вашиот мозок.
Се менувате вие, а со вас и односите
И понатаму сте вие, но истовремено сте и нова личност. Улогите се менуваат, а со нив и таканаречениот „ментален товар“ – грижата за организацијата на домот и семејството. Незадоволството често расте во тишина, затоа воведете краток, 15-минутен неделен разговор со партнерот.
Нека секој одговори на три прашања: Што функционираше добро минатата недела? Што беше тешко? Кои се моите три приоритети за следната недела? Договорете се кој целосно ќе преземе одредени домашни обврски, од почеток до крај. Наместо прекори, кажете: „Не се работи за тоа да ми правиш услуга, туку повторно да воспоставиме рамнотежа.“ Малите, но редовни разговори го чуваат односот.
