Романската универзитетска професорка и авторка на романи за деца Адријана Илиеску имала 66 години кога во 2005 година ја родила својата ќерка Елиза. Ова е случајот кој тогаш ја шокираше светската јавност, бидејќи ниту една жена досега не се породила толку доцна. Нејзиниот рекорд подоцна беше соборен од други жени, од кои најстарата е Индијката Мадам Мангајама Јарамати, која роди близнаци во 2019 година на 73-годишна возраст.
Но бидејќи беше прва, Адријана се најде на мета на критики од јавноста, но и од верските здруженија. Сите дебатираа за етичноста на ИВФ третманите кај повозрасните жени. Имено, иако Адријана ја носела и ја родила Елиза, таа самата не ја зачнала. Односно, Елиза дојде на свет благодарение на јајце клетка и сперма од донори.
И покрај критиките, Адријана призна дека размислува за уште едно дете. “Се трудам да не се гледам во огледало, бидејќи тоа не ми е наклонето. Иако имам 72 години, се чувствувам како да имам 27 години, имам многу енергија и живот во мене. Иако, кога сум уморна, јас се чувствувам како да имам 37 години… Од медицинска страна сосема е можно да родам уште едно дете.Токму во Англија вакви тестови се прават на жени, па тоа е повеќе од можно и остварливо. Здрава сум и се чувствувам добро. Не пушам, не пијам. Затоа би сакала во иднина да родам уште едно дете, но немам причина да брзам“, изјавила Адријана шест години по породувањето со Елиза.
Но, таа не родила повеќе деца, а Елиза успешно ја расте сама. Нејзината ќерка денес има 18 години. „Решив да го следам моделот на мајка ми, а со оглед на тоа дека таа беше професорка, тоа сакам и јас да го работам. Разбирам дека нема да биде лесно, особено што ќе се обидам да студирам два факултети истовремено, но сакам да се обидам. И да тргнам по стапките на мајка ми“, изјави неодамна младата Елиза, која средното училиште го заврши со најдобри оценки.
„Не сакам да се фалам со тоа! Значи, нема да го откријам точниот просек, да речеме дека е над 9,5“, рече таа, а на прашањето како изгледа нејзиниот живот, за кој многу се пишуваше во медиумите, таа одговара: „Бев и останав обичен човек. Така на мене гледаа и моите пријатели и наставниците. Не сакам да зборувам за тоа и сакам сите да ме гледаат како обичен човек, како што јас ги гледам другите“.
