Родителството е патување полно со учење, а секој родител сака само најдобро за своето дете. Сепак, со најдобра намера, понекогаш се случува родителите да ја преминат границата и да се обидат премногу да го контролираат развојот на детето. Многумина, присетувајќи се на сопственото детство и чувство на несигурност, сакаат да им помогнат на децата да го пронајдат „правиот пат“, но во тој обид ризикуваат несвесно да ги обликуваат според сопствените желби и очекувања.
Туркањето на детето во улога или начин на живот кој ние сме го замислиле често може да се врати како бумеранг. Стручњаците за родителство предупредуваат колку е важно да се дозволи децата да растат во луѓе какви што навистина се.
- Искуството е најдобар учител
Децата имаат свој сопствен пат. Иако треба да им бидеме водичи и поддршка, тие не се наши копии кои треба да ги остварат нашите неисполнети соништа. Да им помогнеме да откријат кои се навистина и да изградат сопствен идентитет е многу повредно.
Нивниот мозок се развива сè до доцните дваесетти години, а многу животни вештини – како емпатија и самоконтрола – доаѓаат со време.
Експертите Ана Бетс и Урсула Потинга порачуваат: „Ако сакате да имате близок однос со своите деца во иднина, почнете уште денес. Дајте им го она што сите го сакаме – љубов. Љубовта значи топлина, поставување граници, споделување мудрост, предизвици кога треба и прифаќање.“
- Самосвеста ја зајакнува самодовербата
Каролин Хјустон, советник за родители, истакнува дека најголемиот дар што можеме да им го дадеме на децата е просторот да бидат тоа што се. „Љубов значи да им дозволиме да го следат своето срце, а не да проектираме врз нив што мислиме дека би ги направило среќни“, вели таа.
Медицинската сестра Брони Вар, потсетува и на познатото истражување, кое покажува дека најголемо жалење на луѓето пред смртта е што не живееле во склад со себе.
- Пуштањето со љубов води до посреќен однос
Ако ги доживуваме децата како продолжеток на себе, подоцна може да ни замерат што не сме им дозволиле да бидат свои. „Прифатете ги децата какви што се – и кога ќе пораснат, ќе сакаат да останат блиски со вас“, вели Гонан Преформ, тренер за личен развој.
Можеме да бидеме водичи, пример, поддршка и љубов – но не и контролори на нивниот животен пат.
- Грешките се шанса за учење и градење доверба
Кога родителите се обидуваат да го обликуваат детето според своите замисли, му праќаат порака дека не е доволно добро такво какво што е.
Хедер Мудлер, советничка за кариера, предупредува: „Таквиот пристап може да ја наруши самодовербата на детето. Децата ќе успеат на свој начин – ако им дозволиме самите да го откријат тоа.“
- Прифаќањето, наместо контролата, води до подлабока врска
Децата не се инаетат – тие копнеат по чувство дека се сакани и прифатени.
Експертката за родителство Лиза Стеинфорд вели: „Искрената поврзаност може да стане правило, а не исклучок – без разлика дали вашето дете има 5 или 25 години.“
- Поврзаност ≠ испреплетеност
Да се грижиме за децата не значи да се обидуваме да ги „поправиме“. Децата имаат потреба од простор да изградат сопствени ставови и да учат од сопствени искуства.
„Ако не им дозволиме да грешат и да ги почувствуваат последиците, им ја одземаме шансата да ги научат најважните животни лекции“, истакнува Нина Кешман, тренер за кариерен развој.
- Растете заедно со своите деца
Како што вие сте се менувале и развивале, така ќе се менуваат и вашите деца. Советничката за Рашида Пател нагласува: „Вашите деца ќе растат и ќе се менуваат – прифатете ги такви какви што се сега, за еден ден да станат најдобрата верзија од себе.“
- Пуштете ги да бидат тоа што се
Кога од децата очекуваме да ги исполнат нашите соништа, го ограничуваме нивниот потенцијал. Психологот Сара Матис порачува: „Најголемата радост е да го гледате своето дете како создава нешто што вие никогаш не би го замислиле. Дозволете им слобода да ја изразат својата уникатност – таа е подарок за светот.“
- Прифаќањето гради силна љубов
Кога се обидуваме да ги претвориме децата во тоа што ние сакаме да бидат, им испраќаме порака дека нешто не е во ред со нив. Психологот Сузан Мејнер истакнува: „Само преку прифаќањето, им овозможуваме на децата да изградат самодоверба и да станат она што навистина се.“
