Апгар индекс (или индекс на виталноста) е едноставен систем на бодување за брза проценка на виталноста на новороденото дете.
Го носи името на Вирџинија Апгар, анестезиолог која го осмислила овој систем на бодување уште во 1952 година.
Апгар индексот или апгар тестот е всушност збир на вредности на пет едноставни критериуми, односно клинички знаци на новороденчето, кои се бодуваат на скала од 0 до 2:
Боја на кожата
(Модра или бледа – 0; тело розево, екстремитети модри – 1; розово цело тело – 2)
Фреквенција на срцето или пулс
(нема – 0; < 100 – 1; > 100 – 2)
Рефлекси при дразба
(без одговор – 0; гримаси, слабо движење – 1; многу движења со плач – 2)
Мускулен тонус
(генерализирана млитавост – 0; слаба флексија и мала подвижност – 1; силна флексија, подвижност – 2)
Дишење
(не дише – 0, бавно, нерегуларно дишење, слаб плач – 1, Нормално дишење, силен плач – 2)
Апгар индексот може да има вредност во распон од нула до 10, а се одредува во првата и во петта минута, а во некои земји и во 20, минута).
Оптималната вредност на апгар тестот е од 8 до 10, а пониските бројки претставуваат различни степени на загрозување на детето.
Апгар тестот им служи на лекарите за проценка на клиничката состојба на новороденчето и помага при одлуката за примена на понатамошни постапки и зафати. Во случај на ниски вредности на апгар тестот се применуваат и методи на реанимација.
Апгар индексот не е показател на долгорочниот развој на детето.
