Сузан Краус Витборн, професорка по психологија на Универзитетот Масачусетс Амхерст, смета дека приврзаното родителство може да им помогне на децата да пораснат во посреќни и посамоуверени луѓе. “Приврзаното родителството е начин на воспитување на децата во кое родителот создава посебна врска со своите деца“, објаснува Витборн.
Професорката вели дека целиот пристап на приврзаното родителство се поврзува со четири главни концепти. Првиот се однесува на зедничкото спиење на родителите и децата во иста просторија или дури во ист кревет, со соодветни мерки на претпазливост. Иако постојат бројни дебати за исправноста на овој вид на воспитување, ново истражување покажало дека таквиот пристап на родителите позитивно влијае на менталната и физичката состојба на детето, но и на родителите.
Покрај заедничкото спиење, оваа метода на растење на децата вклучува и одговор на секој детски плач и барање, наспроти оставање на детето самото да се смири, како и физичко присуство изразено со гушкање или галење. Докажано е дека и родителите и децата имаат корист од овој тип на воспитување и поврзување. Родителите се посреќни и помалку се караат. Покрај тоа, тие создаваат посебен однос со нивните деца кој се развива со текот на годините.
Од друга страна, децата на приврзани родители имаат пониско ниво на стрес, многу помалку плачат, имаат поголема приврзаност кон своите родители и повисоко ниво на емпатија. Сите овие емоции им помагаат на децата подобро да ги контролираат своите чувства во иднина, но и подобро да се прилагодат на нови луѓе и нови ситуации. Додека едни велат дека не се согласуваат со овој пристап бидејќи децата стануваат премногу зависни од родителите, други го фалат и велат дека нивното дете плаче многу помалку од порано. Иако ваквиот начин на родителство има позитивен ефект врз родителите и децата, на самите родители останува да одлучат дали тоа е правилно за нив и за нивните деца.
