Начинот на кој родителите нè воспитале има далекусежно влијание врз нашите возрасни животи – од развојот на социјалните вештини и емоционалната писменост до начинот на кој се однесуваме во интимни врски и професионални средини. Според една студија, нашите родителски стилови и комуникациски модели во детството силно ја обликуваат нашата реалност како возрасни.
Иако понекогаш може да изгледаат безначајни, едноставните фрази што ги повторувале нашите родители можат да остават траен впечаток – не само затоа што создаваат чувство на блискост, туку затоа што нè учат на почит, емпатија и одговорност. Значи, според разни студии и експерти, ова се фразите што ги користат луѓето кои добро биле воспитани од нивните родители.
„Те молам“.
Изговарањето на зборот „те молам“ не само што покажува учтивост, туку придонесува и за зголемување на самодовербата и поздрави меѓучовечки односи. Студија од 2010 година потврдува дека изразувањето благодарност има позитивен ефект врз емоционалната благосостојба и поврзувањето со другите.
Но, според една студија, употребата на фрази како „ве молам“ и „благодарам“ се намалила кај сите генерации во споредба со претходната деценија. Значи, ако нашите родители продолжат да нè охрабруваат да го правиме тоа, веројатно е дека сè уште ги користиме овие зборови – дури и кога разговараме со странци или колеги на работа.
„Дали ви треба помош?“
Ова навидум учтиво прашање всушност има позитивни последици за лицето кое го поставува. Истражувањата покажуваат дека помагањето на другите не само што им користи на оние на кои им помагаме, туку го подобрува и нашето сопствено здравје и ги намалува нивоата на стрес.
Ако сме пораснале покрај родители кои нè научиле на вредноста на сочувството, веројатно е дека сè уште спонтано ќе понудиме помош, што не само што гради подобри односи, туку и го подобрува нашето сопствено ментално здравје.
„Ви благодарам на времето.“
Без разлика дали станува збор за деловен состанок или состанок што не поминал според планот, изјава како „ви благодарам за вашето време“ може да направи голема разлика во исходот на ситуацијата.
Оваа фраза пренесува почит дури и во стресни или непријатни околности. Според студиите, чувството на меѓусебно почитување им помага на луѓето да се чувствуваат ценети и вклучени во комуникацијата. Кога некој чувствува дека неговото време има вредност, расте и чувството на припадност.
Значи, фразите што сме ги научиле во детството не се само одраз на нашето воспитување дома, туку и алатки за негување поздрави, поемпатични и поповрзани односи во зрелоста.
