Во повеќе истражувања на возрасни лица пронајдена е генетска предиспозиција за проблеми со спиењето, како што е несоницата. Научниците се запрашале дали истиот феномен постои и кај децата и добиле докази дека генетската чувствителност на тоа да детето лошо да спие може да се најде уште на рана возраст.
„Обично сметаме дека несоницата се развива подоцна во животот, но добивме докази дека најраните знаци на ризик за несоница во зрелоста се веќе присутни во раното детство“, вели д-р Еус ван Сорен, раководител на Одделот за спиење и когниција на Холандски институт за невронаука во Амстердам.
Експертите откриле дека генетската предиспозиција за развој на несоница кај децата била поврзана со симптоми слични на несоница, пријавени од нивните мајки. Но, овие симптоми не биле детектирани со уреди за следење на сонот, кои се пообјективни.
Мајките известувале за навиките на спиење на децата
Испитани биле 2458 европски деца, приближно половина биле девојчиња. Студијата вклучувала бремени жени со датум на раѓање помеѓу 2002 и 2006 година за да го следат здравјето на нивните деца од пренатална до зрела возраст. Како дел од студијата, експертите собрале примероци на ДНК од крв од папочна врвца или од деца кога имале 6 години.
Кога децата имале 1,5 години, 3 години, 6 години и меѓу 10 и 15 години, нивните мајки со експертите споделиле детали за нивното спиење. Тие наведувале информации како на пример дали децата имале проблеми да заспијат, дали спиеле помалку од повеќето деца или дали често се буделе во текот на ноќта. 975 учесници носеле часовници за спиење девет дена, двапати на возраст од 10 до 15 години.
Како да му обезбедите здрав сон на детето?
Некои мајки имале перцепција за несоница дури и кога на децата всушност не им недостасувало сон, во смисол на количината.
„Понекогаш квалитетот на сонот едноставно не е доволно добар“, вели д-р Амита Сехгал.
Сепак, сè уште постои надеж за здрав сон на вашето дете. Послужете ја вечерата неколку часа пред спиење, затемнете ја собата и избегнувајте користење на екрани најмалку еден или два часа пред спиење.
„Кога вашето дете треба да консултира специјалист зависи од сериозноста на проблемот. Запрашајте се дали детето изгледа нормално и среќно. Можеби воопшто не треба да интервенирате премногу“, истакнува Сехгал.
