Ако имате ученици, веројатно повеќепати сте воделе битки со нив околу пишувањето домашни задачи. Понекогаш е тешко да се мотивираат децата да ги завршат сите училишни задачи, а некои се прашуваат дали децата воопшто треба да пишуваат домашни задачи.
Оваа тема ја коментира и Џојс Л. Епштајн, раководител на Центарот за партнерства во училиштата, семејството и заедницата на Универзитетот Џон Хопкинс. Таа вели дека „отсекогаш се случувало родителите, децата, а понекогаш и наставниците да се прашуваат дали ова е само напорна работа“, пишува HuffPost.
По децении истражување како да се подобрат училиштата, Епштајн истакнува дека домашната задача е неопходна, но еднакво важно е и наставниците да ја завршат својата домашна задача. Под тоа не се подразбира процес на давање домашна задача на учениците, туку начин на осмислување на истата.
„Иднините наставници и администратори имаат малку формална обука за тоа како да осмислат домашна работа пред да ја зададат. Ова значи дека повеќето само го повторуваат она што го правеле нивните наставници или ги следат предлозите од учебниците“, објаснува таа и додава дека домашните задачи треба да имаат цел и да бидат поинтерактивни.
Според Епштајн, домашните задачи кои се покажале како најефикасни се разговорите со родителите, бабите и дедовците или врсниците како би размениле одеи.
„Нашите податоци покажуваат дека со ‘добри’ задачи, повеќе деца ја завршуваат својата работа, повеќе деца комуницираат со нивниот семеен партнер,а повеќе родители се запознаени со наставниот план и програма“, објаснува Епштајн.
