Болка во грло и зголемена телесна температура се први знаци на ангина. Поголемите деца се жалат дека грлото прво ги гребе, а потоа ги боли, телесната температура брзо се зголемува, а кај помалите деца, таа често е прв знак на болеста.
Што е ангина и која е причината за нејзина појава?
Ангината е гнојно воспаление на грлото, пред се крајниците, а стрептококите се најлестиот предизвикувач. Тоа не значи дека останати бактерии како (Haemophilus influenzae, Moraxella…) не го напаѓаат грлото, но сепак најголема е веројатноста токму стрептококата да е виновникот за оваа болест. Бета хемолитичната стрептокока е најчестиот причинител, но и стрептококата Pneumoniae, исто така сака да го нападне и грлото и крајниците.
Од каде доаѓаат бактериите?
Убедливо најчесто од болни деца, кои се “резервоари“ на бактерии. Некогаш и родителите се извор на инфекцијата, особено ако немаат симптоми и знаци на заболувањето, или ако се во период на инкубација. Тогаш стрепткоката, при бакнување или галење, може да се пренесе на детето. Тоа сепак, ретко се случува. Ако родителот има црвено грло, или гребење во грлото кое му пречи, треба да направи брис од грло, дури и кога нема покачена темепратура.
Како се заразува детето?
Контакт со заболено дете е најчестиот начин на пренесување на ангина. Тоа не мора секога[ да биде директен контакт, кашлањето и кивањето (т.н. капков пат) е чест начин на пренос во колективите. Стрептококите лесно се пренесуваат и со валкани раце, а исклучително лесно и ако децата пијат од иста чаша, или користат ист прибор за јадење.
Кога да се посомневате дека е ангина во прашање?
Болка во грлото и покачена темепература се први знаци на ангината. Поголемите деца се жалат дека грлото прво ги гребе, а потоа ги боли, телесната температура брзо се зголемува, а кај помалите деца, таа често е прв знак на болеста.
Ако не се почне со терапија, на детето му е се полошо, ја губи вообичаената живост и станува нервозно, па малаксало. Децата се жешки, многу бледи и со изразени подочници. Неретко детето повраќа, особено ако е помало, што дополнително ја влошува и онака лошата состојба. Апетитот е катастрофален – делумно поради болката во грлото, а делумно поради исцрпеност на детето. Се се случува за еден или два дена, а причината за ваквата лоша состојба на детето е токсинот кој го создава бактеријата, а кој од грлото преку крвта се разнесува низ организмот.
Како се поставува дијагнозата на ангина?
Лекарот при преглед го воочува воспаленото ждрело, зголемените крајници со гнојни чепови. На непцата неретко се видливи и мали островца на крвавење – петехии. Тие, исто како и гнојните чепови, укажуваат дека се јавила стрептококна инфекција. Во запуштени случаи на болеста, крајниците се толку зголемени, да воздухот тешко се пробива кон белите дробови. Лимфните јазли на вратот се зголемени, иако не се огромни (како на пример при инфективна мононуклеоза, која неретко се меша со ангината).
Треба ли да се направат некакви анализи?
Брис од грлото е едноставен и добар начин да се потврди дијагнозата на ангина.
Дали резултатот од брисот е неопходен за почнување на терапија?
Кога лекарот со преглед јасно ќе ги забележи сите знаци на ангина, вклучувајќи и гнојни чепови, не е потребно да се чекаат резултати од брисот, за да се почне со терапија. Бидејќи е јасно дека се работи за нагина, педијатрите велат, дека нема потреба детето да се остави без терапија до резултатите од брисот. Одложувањето на терапија само помага при ширење на бактеријата и појавата на компликации.
Како се лекува?
Столб на терапијата се аnтибиотици од групата на пеницилин. Лекувањето, во зависност од тежината на инфекцијата, трае од седум до десет дена.
Дали секое болно црвено грло е почеток на ангина?
Секако дека не, велат педијатрите. Со оглед на големиот стрептококни болести може лесно да се докажат со обичен брис, не треба секое црвено грло да се смета за почеток на ангина. Ако детето е без висока температура, и добро расположено, мала е веројатноста сека ќе задоцните со терапијата, ако ги почекате резултатите од брисот. Најлоша варијанта е самоиницијатно земање на антибиотици, оти тоа е најкусиот пат кон развој на резистенција на бактериите.
