Развивањето на работните навики кај детето е еден од воспитните приоритети на секој родител. За да се постигне ова, се согласуваат експертите, важно е да се даваат јасни упатства на децата и да се биде доследен. Но, дали можете да го постигнете ова ако постојано користите строг тон на гласот и му наредувате на детето, го казнувате ако не ја исполни обврската и користите слични методи?
Негативните емоции создаваат отпор
Развивањето работни навики е важна задача и за родителите и за децата, но сериозноста на оваа задача не треба да се меша со начинот на кој им ја претставуваме. Бидејќи, строгиот глас, експлицитни барања, зголемен тон, сериозни изрази на лицето создаваат напнатост, отпор, тага, страв или бес кај детето.
Кога на овој начин на детето му претставувате задача или обврска која треба да ја исполни, кај вашето малечко се создава негативна емоција, бидејќи вашиот глас и израз на лицето јасно го порачуваат токму тоа.
Децата се мајстори во читањето на изрази на лицето и многу добро може да ја почувствуваат секоја емоција во вашиот глас. Ако сте премногу сериозни, строги, кога бојата на гласот ви е ладна, ниедно дете (па ни возрасен) нема да ви возврати со насмевка и радост. Зошто? Бидејќи кај него сте разбудиле некоја нелагодност.
Да, на почетокот детето ќе го извршува она што сте му го задале, но со текот на времето ќе биде сè поневолно и неговата мотивација ќе биде се послаба и послаба. И наместо да се развиваат навики и да се извршуваат задачите, ќе наидете на отпор.
Децата сакаат предизвици
Но, ако сето она што го чека вашето дете го претставите како предизвик и игра, ако добрите, позитивни емоции ги поврзете со обврските (кои се неизбежни), поголеми се шансите вашето дете да создаде работни навики и тие да се всадат во неговото однесување.
Децата, како и возрасните, се мотивирани од позитивни чувства кои можете да ги предизвикате кај нив со своето однесување, глас и ведар израз на лицето. Така, кога детето ќе поврзе активност со забава, со чувство на радост, позитивна емоција, таа активност му станува извор на задоволство. И обратно, ако нешто го прави да се чувствува лошо, тој ќе се чувствува така секогаш кога тоа треба да се направи.
Доколку претстојната активност е поврзана со лошо искуство и лошо чувство, мотивацијата за извршување на таа активност исчезнува.
Позитивен и разигран пристап
Не плашете се дека ќе го изгубите родителскиот авторитет ако на вашето дете му читате математичка задача на хумористичен и забавен начин. Бидете имагинативни, опуштете се, глумете, пејте, забавувајте се. Обидете се со различни начини, отфрлете го она што не функционира, применете го она на што се радува детето.
Кога некоја задача е претешка за детето, не му кажувајте реченици како: “Ајде, потруди се малку повеќе, пробај сам/а тоа да го решиш…“ Ова нема да му помогне, туку ќе го обесхрабри што само се соочува со нешто што нему му е пресериозно и тешко!
Многу покорисно е да кажете: “Да видам што те мачи!“ Покрај тоа што нема да се чувствува осамено пред некоја нерешлива задача, само вашиот гест ќе го мотивира и само да ги засука ракавите. Овде, фокусот е на чувството на олеснување пред задачата, бидејќи штом напнатоста ќе падне, таа повеќе нема да изгледа нерешливо.
