Ако имате дете на возраст од четири, пет години… можеби се препознавате. Значи, во продавница сте, и детето ве прашува зошто морковот е портокалов. Па на враќање дома сака да знае колку автомобили има во целиот свет или што прави во моментот неговото другарче од градинка, или зошто небото е сино или зошто ѕвездите излегуваат на небото само навечер… И така постојано, од утро до вечер.
Љубопитноста е убава особина и треба да се негува на така мала возраст, но знае да биде исцрпувачка. Особено кога прашањата ќе почнат од област со која не владеете совршено, па мора малку да размислите или објаснување на побарате на интеренет. Но, сепак оваа фаза во растењето на децата е одлична – иако можеби ви се чини дека детето поставува целосно непотребни прашања, тие всушност ви нудат можност да стекнете увид во тоа како детето размислува и што му се врти во главчето.
Токму поради тоа, иако “не знам“ ви звучи како најпримамлив одговор, особено ако сте многу уморни или веќе сте одговориле на претходни милион прашања, вистинскиот одговор е “а, што ти мислиш“.
“Важно е родителите да инаат предвид дека тие детски прашања се одлични сигнали кои може да помогнат да сфатат како детето размислува и подобро да го запознаат. Ако прашањето го свртите и го прашате детето што тоа мисли, може да бидете изненадени“, вели Рејчел Луго, детски психолог од Питсбург.
