Феталната ехокардиографија е метода која овозможува откривање на вродените срцеви аномалии кај фетусот уште во најрана фаза од бременоста. Голем број родители не знаат дека застапеноста на вродените срцеви маани e од 6 до 8 на 1000 живородени новороденчиња.
Статистчките податоци пак добиени од референтни центри кои се занимава со фетална ехокардиографија покажуваат дека застапеноста на вродените срцеви аномалии е поголема од 6-8 на 1000 новородени.
ТОЧНОСТ
Феталната кардиографија како неинванзивна ултразвучна метода се карактеризира со специфичност од 98%, сензитивност од 92% и точност во поставената дијагноза до 96%. Со цел да се постигне подетално иследување на морфологијата на феталното срце, се препорачува трансвагиналната фетална ехокардиографија да се спроведе помеѓу 12. и 16. гестациска недела кај високо ризичните трудници, додека трансабдоминалниот пристап како задолжителен рутински скрининг најсоодветно е да се спроведе меѓу 19. и 24. гестациска недела.
Феталната ехокардиографија ги користи стандардните ехокардиографски техники: еднодимензионалната, 2Д, 3Д и 4Д доплер техника вклучувајќи го и колор доплерот.
ПРИДОБИВКИ
Овој скрининг има многу предности меѓу кои: најрано откривање на вродени срцеви мани, информирање на родителите за состојбата на феталното срце кај плодот, планирање на времето и местото на раѓање блиску до кардиохируршки центар доколку фетусот е носител на (ВСМ – вродени срцеви малформации), можна терапија кај феталните срцеви аритмии, можно прекинување на бременоста кај комплексните кардиопатии асоцирани со генетски нарушувања, овозможување на научни сознанија за развојот и текот на ВСМ и перспективна фетална интервентна кардиологија и кардиохирургија.
Вродените срцеви малформации заземаат значајно место во целокупната патологија на вродените аномалии на фетусот. Тие учествуваат со 20% од перинаталната смртност во групата на вродените аномалии кај фетусот и со повеќе од половина од смртноста на вкупните вродени малформации во детството.
