Елдата често се вбројува во житарки, иако станува бзор за посебен вид. Оваа билка изобилува со енергија, но не се советува за почеток на дохраната на бебињата.
Често кога се зборува за житарките, се зборува и за елдата, иако таа всушност не спаѓа во групата на житарки. Освен што со изгледот наликува на житарка и е богата со витамини од Б групата, елдата по своите морфолошки и физиолошки својства значјано се разликува од житарките – ботанички спаѓа во категоријата на треви. Цветовите на елдата се многу ароматични, поради што привлекуваат пчели кои ги користат за да направат посебен мед со темна боја, силен мирис и посебни лековити својства. Елдата, како псевдожитарка служи како замена за ориз или се подготвува како каша. Во употреба е и брашно од елда, кое може да има темна или светла боја. Темното брашно од елда содржи повеќе нутриенти.
Елдата содржи повеќе белковини од оризот, пченицата, просото и пченката, и е побогата со есенцијални киселини – лизин и аргинин. Оваа суперхрана помага во намалување на нивото на крвта по оброк, не содржи глутен што ја прави намирници погодна за деца кои патат од целијакија.
Зрното на елдата е богато со хранливи состојки, минерални соли и витамини, многу е калорично (100 гр има 350 калории). Од минерални состојки, елдата содржи калиум, фосфор, калциум и билниот флавоноид – рутин.
Елдата не се советува да се стави во исхраната на бебето до една година, поради високиот процент на влакна што ги содржи, кои ја прават тешка за варење и и даваат висока енергетска вредност.
