Многу родители го сакаат најдоброто за своите деца – да им пружат љубов, внимание и поддршка како би ги насочиле кон среќен и урамнотежен живот. Но, дури и најдобрите намери можат да имаат неочекувани последици. Една од нив е развојот на перфекционизмот, каде децата растат со верување дека сè помалку од совршенство е неуспех. Ова може сериозно да ја наруши нивната самодоверба и чувството за сопствената вредност.
Различните родителски стилови можат да придонесат за развој на перфекционистички особини кај децата, без разлика дали преку презаштитен пристап, поставување нереални очекувања или прекумерна пофалба. Свесноста за овие навики може да им помогне на родителите да препознаат кои обрасци им ги пренесуваат на своите деца и како можат да ги променат на поздрав начин. Советничката Микеле Молитор споделува неколку вообичаени родителски грешки кои можат да поттикнат перфекционизам кај децата.
Претерани пофалби
Прекумерната пофалба може да создаде притисок врз децата секогаш да бидат совршени. „Ако го пофалите детето за апсолутно сè што прави, дури и за работи кои не се извонредни, може да развие чувство дека секогаш мора да ги исполни високите очекувања“, објаснува Молитор. Наместо тоа, подобро е да се фокусирате на трудот и напредокот и да обезбедите конструктивен фидбек.
Преголема заштита
Презаштитното воспитување може да им ја ускрати можноста на децата да развијат самостојност и вештини за справување со предизвиците. „Кога прекумерно ги заштитуваме децата од неуспех, тие можат да развијат уверување дека не се способни сами да се справат со проблемите“, вели Молитор. Тој додава дека родителите треба да ги поттикнат децата да пробуваат нови работи, да преземаат ризици и да учат од сопствените грешки, наместо да ги штитат од какво било потенцијално разочарување.
Нереални очекувања
Поставувањето нереални очекувања може да доведе до стрес, анксиозност и чувство дека децата никогаш не се доволно добри. „Високите стандарди можат да бидат корисни, но кога се премногу строги, децата можат да развијат страв од неуспех и чувство дека нивната вредност и љубов се условени од постигнувањата“, објаснува Молитор. Наместо тоа, родителите треба да постават цели кои се реални, соодветни на возраста и фокусирани на нивниот личен раст.
Перфекционизмот често се развива како резултат на родителските обрасци кои, иако се добронамерни, можат да предизвикаат стрес и несигурност кај децата. Свесноста за овие грешки и менувањето на нивниот пристап може да им помогне на децата да развијат здрав став кон успехот, сопствените способности и емоционалната отпорност.
