Со оглед на напредокот на медицината, квалитетот на менталното здравје на децата треба да се зголемува, но се случува спротивното – проблемите со менталното здравје кај децата стануваат се поголем проблем. Иако пандемијата му зададе значителен удар на нашето емоционално здравје, благосостојбата на децата беше во опаѓање дури и пред 2020 година.
Вивек Марфи, шеф на американската служба за јавно здравје, во 2021 година напиша дека „пандемијата без преседан го влоши стресот со кој веќе се соочуваат младите“.
Податоците од истражувањата за ризично однесување на младите укажуваат на корелација помеѓу употребата на социјалните медиуми и загриженоста за менталното здравје, особено кај тинејџерките. Постои и притисок што децата го чувствуваат кога ги охрабруваме уште од мали нозе да успеат и да постигнат извонредни резултати во сè што прават.
На прашањето до детските психолози кои се најголемите закани за среќата на децата денес, сите го спомнуваат истото – дека родителите немилосрдно се обидуваат да им помогнат на децата да бидат среќни, а тоа може да биде контрапродуктивно на долг рок.
Возрасните мислат дека децата се среќни затоа што немаат за што да се грижат. Тоа е погрешно
Кога родителите претпоставуваат дека децата треба постојано да бидат среќни, понекогаш им ја ускратуваат можноста да научат да се справуваат со полниот спектар на емоции на здрав начин. Второ, кога се толку фокусирани на достигнувањата на децата и нивниот успех, ризикуваат децата да не знаат дека се безусловно сакани и ценети.
“Возрасните мислат дека децата се среќни затоа што немаат за што да се грижат. За жал, тоа не е точно. Децата чувствуваат силни емоции и стресови исто како и возрасните”, вели психологот Аријана Хоет.
Наместо да мислиме дека децата треба постојано да бидат среќни, таа советува да се фокусираме на тоа да им помогнеме да ги препознаат и да се справат со сите различни чувства што може да ги искусат.
„Мораме да ги нормализираме емоциите и да најдеме начини да изградиме позитивни навики поврзани со менталното здравје на децата“, додава таа.
Психологот Џенифер Круз истакнува дека заштитата на децата од стрес и тешки емоции може да го спречи развојот на издржливост, што ќе ги отежни идните предизвици.
“Подгответе ги децата за предизвици и научете ги да побараат помош. Тешко е да го гледате вашето дете повредено, а инстинктот да се отстрани болката е силен. Мислам дека родителите често се мешаат во среќата на нивните деца бидејќи не можат да толерираат неуспех или разочарување кај своите деца. Но имајте на ум дека децата навистина учат многу преку неуспехот“, додава Круз.
Психолозите советуваат да разговараме со децата, да ги научиме да бидат благодарни и што е најважно, нашата љубов кон нив да е безусловна и нивната вредност да не зависи од успехот во училиштето, спортот или нешто друго.
