Вулвитис кај девојчињата – зошто се јавува?

Болеста се појавува кога бактериите однадвор (од површинските делови на кожата), ќе продрат во нејзината внатрешност и е воочливо благо црвенило.

Вулвитис претставува една од многу честите состојби во гинекологијата, која подразбира воспаление на кожата на вулвата, но вообичаено е зафатена и фината “внатрешна страна“ – слузницата на почетниот дел на вагината. Претставува чест проблем кај девојчињата од предучилишна возраст. Болеста се појавува кога бактериите однадвор (од површинските делови на кожата), ќе продрат во нејзината внатрешност и е воочливо благо црвенило. Како резултат на воспаление на слузокожата, се јавува секрет. Има разни бактерии кои ја предизвикуваат оваа состојба, но Ешерихија коли е една од најчестите. Тоа е така, потенцираат стручњаците, бидејќи оваа бактерија живее во дебелото црево и ја има во столицата. Со оглед дека одалеченоста од завршниот дел на дебелото црево во вулвата е мала, оваа бактерија лесно стига до таму каде што не и е местото.

Зошто почесто се јавува кај девојчињата од предучилишна возраст?

Оваа болест главно се јавува пред првите манифестации на пубертетотПрва менструација: Три работи кои родителите треба да ги направат (секако, може да се јави и подоцна) и на удар се децата од предучилишна возраст. Причината е во фината, нежна структура на кожата на малите девојчиња која може да биде многу подложна на инфекции. Некои девојчиња имаат многу чувствителна кожа, па кај нив оваа болест може често да се повторува.

Во предпубертетот и пубертетот, кожата на гениталниот регион полека се “задебелува“ под дејство на женскиот полов хормон – естрогенот, па вулвитис многу поретко се случува.

Кои се симптомите на вулвитис?

Следниве се најчестите симптоми за вулвитис. Сепак, секој поединец може да доживее поинакви симптоми. Симптомите може да вклучуваат:

  • Црвенило и оток на вагиналните усни (лабии) и другите делови на вулвата
  • Болен чешање
  • Проѕирни пликови исполнети со течност (присутни кога вулвата е особено иритирана)

Во одредени случаи може да дојде и до ширење на инфекцијата, кога бактериите може да се “качат“ низ краткиот завршен мокрачен канал и така да го нападнат мочниот меур. Тогаш болеста се нарекува циститис, а ако качувањето продолжи следна мета е бубрегот и тогаш доаѓа до сериозна инфекција – пиелонефрит. Ширењето на инфекцијата може да се препознае така што детето во таква состојба има пореметено мокрење – пецкање, често мокрење, а неретко детето и неволно уринира. Ако дојде до инфекција на бубрезите се јавува зголемена телесна температура и лоша општа состојба на детето.