Во принцип, што прво ќе воведете на менито на бебето, комплетно е на вас. Со оглед дека бројот на намриници кои се препорачани за воведување во раната возраст е ограничен, мали се можностите за грешка. Прашање на стратегијата на мајката е дали ќе почне со житарици (најслични на дотогашната исхрана), зеленчук (бебињата тешко се навикнуваат на вкусот) или овошје (дали подоцна детето ќе прифати солена храна?).
Сепак, ако застанате и слушнете што препорачуваат педијатрите кога е во прашање воведувањето на немлечна храна, ќе сфатите дека повеќето се единствени во ставот дека првиот оброк на бебето сепак треба да бидат житарици. И тоа не е без причина.
Зошто кај бебето прво се воведуваат житарици?
Лекарите препорачуваат житарици бидејќи имаат низок алергиски потенцијал. Покрај тоа, најчесто се подготвуваат со мајчино или адаптирано млеко, поради што нивниот вкус со задоволство го прифаќаат и бебињата. Тие се полни со здрави јаглехидрати, а тоа му обезбедува на бебето дополнителна енергија. Тие се извор на некои важни витамини и минерали.
Житариците се воведуваат како прв оброк, наутро или претпладне, пред се за да може мајката да следи доколку детето има алергиска реакција. Во случај детето да развие болки во стомакот, црвенило околу устата, промени во столицата, осип, треба да престанете да давате житарици и доколку е потребно да побарате совет од педијатар.
Како и секоја прва храна, житариците се даваат постепено, најпрво една до две лажички. Количината се зголемува во текот на три до пет дена, додека не се достигне целосна количина што заменува цел оброк. За тоа време, мајката ги следи реакциите на бебето. Ако воведувањето помине без проблеми, мајките можат да изберат да даваат житарици како последен оброк. Ова би требало да го намали бројот на ноќни подои и да и обезбеди на мајката малку од посакуваниот сон.
Кои житарици да му го воведам на бебето?
Вообичаено е прво да се воведат ориз и пченка, бидејќи тие имаат најмал алергиски потенцијал и немаат глутен. Тие на бебиња можат да им се даваат веќе на возраст од четири месеци. Следно на листата е просото, кое исто така не содржи глутен. Дури по полни шест месеци (седум за бебиња кои не се доени) се во исхраната се внесува глутен и тогаш е време за овес, ‘рж и пченица.
