Дома неподносливи и агресивни, надвор премногу тивки и мирни. На родителите не им е јасно како е можно нивните деца така да го менуваат расположението и однесувањето. Но, терапевтите објаснуваат дека тоа се случува бидејќи мозокот го одредува детското однесување во зависност од опкружувањето.
“Префронталниот кортекс е дел од мозокот кој контролира многу функции, па и инхибиторната и контролата на импулсот. Кога детето е нервозно или загрижено, не добива се што сака, тое е прилично активно и го држи однесувањето под контрола. Штом детето се почувствува растоварено и безбедно, што се случува дома, овој механизам пшовеќе не реагира на ист начин“, објаснуваат стручњаците.
Но, тоа не значи дека на детето треба да му се дозволи да дивее, да се дере и да ги малтретира домашните, само затоа што е свој терен.
“Немојте да се обидувате на груб начин да му ставите на детето до знаење дека не смее така да се однесува, туку помогнете му да се почувствува сакано. Разговарајте со него, посоветувајте го што е убаво однесување и имајте трпение додека тоа не го усвои“, истакнуваат терапевтите.
