Некои деца стануваат анксиозни во присуство на за нив непознато лице, а Дедо Мраз, несекојдневна појава на долга брада и необичен костум, е многу повеќе од странец. Тој поинаку зборува, се движи, носи облека што не ја носи никој друг – со други зборови, тој е најголем туѓинец од било кој туѓинец, вели д-р Геил Салц, психијатар од Њујорк.
Првичниот страв ќе се интензивира ако детето се стави да седне во скутот на Дедо Мраз пред оддалеку да го проучил белиот дедо и полека да се ослободи од непријатноста. Додадете го притоа и фактот дека лицето на Дедо Мраз воопшто и не гледа од густата, бела брада и големата капа, како и дека вашето дете никогаш не седи во скут на непознато лице, и имате рецепт за катастрофа.
Со оглед дека убаво не му го гледа лицето, детето не може да процени во каква емоционална состојба е Дедо Мраз: дали е лут и вознемирен или нешто сосема трето, додава д-р Салц.
Деца од 15 месеци старост до 7 години не се во состојба да ја разликуваат имагинацијата од реалноста.
“Во текот на овој период од животот, децата неретко се плашат од чудовишта, а тоа може да биде и Дедо Мраз или Мики Маус, фигури кои возрасните ги сметаат за исклучително добродушни“, вели д-р Ари Браун, педијатар од Тексас.
Па, што тогаш да прават родителите чии деца се плашат од Дедо Мраз?
Никогаш не барајте од нив да бидат цврсти и да го надминат стравот. Тоа само ќе ја влоши целата работа: детето на средбата со Дедо Мраз ќе гледа како на нешто страшно. Наместо тоа, земете го детето од скутот на Дедо Мраз и тргнете се од него за да може детето „безбедно“ да го гледа“, вели д-р Браун.
Ако детето се смири, обидете се пополека да се приближите до Дедо Мраз, застанете и повторно гледајте го. Целта е да се намали стравот кај детето со чекори од полжав за да нема напад на паника. „Кога детето ќе престане да плаче, прашајте го дали сака да застане во ред и да се обиде повторно. Ако не сака, не го присилувајте да го направи тоа“, вели д-р Браун.