За децата, родителите се се што имаат на овој свет. Како деца, ретко гледаме на родителите “само како на луѓе“, туку ги гледаме како повеќе од тоа. Ние денес не биле тоа што сме без нив. На родителите им се обраќаме кога ни е потребна поддршка или насоки. Родителите би требало да водат сметка во секое време да се чувствуваме безбедно и би требало да водат сметка децата да ги следат правилата. Меѓутоа, како луѓе, сите грешиме.
Тие луѓе кои ги нарекуваме мама и тато се наши креатори, чувари и заштитници. Тие се богови во очите на детето и не постои ништо што мама и тато не можат да направат. Се што прави рпдителот, и како тоа тој го прави, станува важен дел од психата на детето. Начинот на кој родителот му се обраќа на детето станува негов внатрешен глас. Тој им кажува што е добро, а што не е.
Ако често сме лути или ладни кон своите деца, голема е веројатноста нашите деца да бидат такви како возрасни. Сите грешиме, а ако грешите во овој момент, зошто тоа не би го промениле? Сакаме децата да имаат вантрешен глас кој не ги навредува. Ако сте пријателски настроени и го мотивирате вашето дете, тогаш таков ќе стане и неговиот внтарешен глас.
Фрази кои би требало да ги избегнувате како родител, колку и да сте лути и без оглед што направило детето:
Престани да плачеш, веднаш!
Дури и ако вашето дете нема причина да плаче во тој момент, не треба да го терате да се чувствува глупаво затоа што не може да престане. Тие не можат да ги контролираат своите емоции. Заслужуваат да им се дозволи да се чувствуваат онака како што се чувствуваат, а ако тоа му го кажете на вашето дете тогаш го програмирате така да мисли дека не е во ред да има емоции и на крајот да потисне се. Треба да се обидете да кажете нешто друго во вакви ситуации. Нешто како: “Во ред е да плачеш, но сепак е важно да сфатиш дека тоа што го направи е погрешно“, ќе доведе до подобри резултати.
Разочаран/а сум од тебе!
Родителите им го кажуваат ова на своите деца кога се во неволја и кога веќе се чувствуваат лошо за она што го направиле. Кога вашето дете прави нешто погрешно, помогнете му да го најде вистинскиот пат и не дозволувајте да мисли дека тоа е целосно разочарување. Обидете се да кажете нешто како: “Тоа што го направи не е во ред. Ајде да разговараме за тоа малку, може?“
Ова не е доволно добро
Болно е ако му велите на детето дека нешто му недостасува, без разлика дали тоа е нешто одвнатре или однадвор. Ако не го решите ова на време, тоа е нешто што ќе направи вашето дете да се чувствува како да не е доволно добро во подоцна во животот. Обидете се да кажете: “Ти се доволен, можеме да работиме на тоа“.
Големите момчиња/девојчиња не се плашат!
Да, се плашат. Со ова не го шитите вашето дете на било каков начин. Тие се плашат и не можете да го стопирате нивниот страв велејќи им да не се плашат. Секој понекогаш се плаши, дури и вие. Соочете се со стравовите наместо да бегате од нив – тоа е она што треба да го научите детето. Кажете му нешто како. “Во ред е да се плашиш, секој понекогаш може да се исплаши, но јас знам нешто што ќе ти помогне“.
Лош/а си!
Никогаш не треба да направите вашето дете да се чувствува дека е лошо. Треба да се обидете да го користите изразот “Она што го направи е лошо“, бидејќи нивното однесување можеби не е толку примерно колку што сакате да биде, но поради тоа не треба да имате комплетно негативни мислење за своето дете. Сите грешиме, а тоа не значи дека сите сме лоши луѓе.
Ја се правам за тебе!
Тоа е ваше дете, ви и би требале да правите се за него и не не би смее да го користите против него, бидејќи тоа не избрало да се роди. Треба да се засрамите од себеси ако тоа сте му го рекле на вашето дете. Тие не се проблем кога е во прашање она што го правите за нив, бидејќи тие се тука вие да се грижите за нив, а не обратно.
Ти си дебел/а!
Никогаш не треба вака да ги уништувате вашите деца. Ако имате дете со вишок килограми, тоа веќе знае дека е обезно. Без сомнение, тоа веќе го слушнало од други деца во градинка или училиште, секој ден. Домот треба да биде безбедно место, а не место каде што детето уште повеќе се малтретира. Обидете се да кажете нешто како: “Размислувам да се доведам во форма и да бидам здрав/а, дали сакаш да пробаш со мене? Не сакам да го правам тоа сам/а“. Негативното етикетирање на вашето дете ќе доведе до нарушувања во исхраната и нездрава слика за телото.
